Chrobaczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chrobaczy
Stołówka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Beskid Śląski

Potok 3 rzędu
Długość 3,23 km
Powierzchnia zlewni

4,92 km²

Ujście
Recypient Brennica
Wysokość

ok. 430 m n.p.m.[1]

Współrzędne

49°43′08″N 18°55′50″E/49,718889 18,930556

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Chrobaczy (Stołówka[2]) – potok, prawobrzeżny dopływ Brennicy[3] o długości 3,23 km[4] i powierzchni zlewni 4,92 km²[5].

Potok płynie w Beskidzie Śląskim na terenie administracyjnym Brennej. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 770 m, na południowych stokach Błatniej, w lesie, tuż poniżej dolnego skraju szczytowych polan na Błatniej. Spływa w kierunku południowym bardzo głęboką i wąską dolinką, która rozdziela grzbiet Bukowego Gronia (na wschodzie) od południowego ramienia Wielkiej Cisowej (na zachodzie). Uchodzi do Brennicy na wysokości ok. 430 m n.p.m., nieco powyżej centrum Brennej, na wprost wylotu doliny Hołcyny.

Nazwę "Chrobaczi" (w odniesieniu do potoku), pochodzącą od "chrobaków" (robaków), notowano już w 1621 r. Nazwa przysiółka "Chrobaczy" pojawiła się w zapisach w 1657 r. Łąka niejakiego Szczepanka "w Chrobaczim" wzmiankowana była w 1823 r.[6]

Na potoku znajduje się ujęcie wody do celów komunalnych. Woda z potoku pobierana jest przez Spółkę Wodną „Brenna Chrobaczy Centrum”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Barański Mirosław: Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1995, ISBN 83-7005-360-2;
  • Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. II, Compass Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6;
  • Mrózek Robert: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 586, Katowice 1984, ISBN 82-00-00622-2.