Chromeo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chromeo
Ilustracja
Chromeo podczas występu w Chicago, 2015
Rok założenia

2002

Pochodzenie

Montreal, Quebec, Kanada

Gatunek

electro, funk, synth pop

Wydawnictwo

Vice Records, Last Gang Records, Atlantic Records, BMG

Skład
Dave 1 (David Macklovitch)
P-Thugg (Patrick Gemayel)
Strona internetowa

Chromeokanadyjski duet muzyczny tworzący w gatunkach electro, funk i synth pop. Jego skład tworzą wokalista Dave 1 (właściwie David Macklovitch) grający na gitarze oraz P-Thugg (właściwie Patrick Gemayel) grający na instrumentach klawiszowych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Macklovitch i Gemayel są przyjaciółmi od dzieciństwa i w żartobliwy sposób określają się jako „jedyne udane partnerstwo arabsko-żydowskie w dziejach ludzkości”[1].

Zadebiutowali w roku 2004 albumem She’s in Control, promowanym singlem „Needy Girl”. Album nie był sukcesem sprzedażowym, ale otrzymał przychylne recenzje[2]. Płyta skłaniała do porównań z grupami lat 80., co zdefiniowało styl duetu. W maju 2007 ukazał się ich drugi album, Fancy Footwork, który zdobył większą uwagę i otworzył przed nimi sceny koncertowe na całym świecie.

We wrześniu 2010 ukazała się trzecia płyta duetu zatytułowana Business Casual. Album ten był ich pierwszym, który wszedł na listy sprzedaży w Kanadzie i USA. Płytę promowały single „Night by Night”, „Don’t Turn the Lights On”, a później także „Hot Mess” w nowej wersji z udziałem Elly Jackson z La Roux, oraz „When the Night Falls” w duecie z Solange Knowles. Teledysk „Don’t Turn the Lights On” otrzymał nominację do nagrody za efekty specjalne w na ceremonii MTV Video Music Awards[3].

Czwarty album Chromeo zatytułowany White Women ukazał się w maju 2014, poprzedzony singlami „Over Your Shoulder”, „Come Alive” z Toro y Moi, „Sexy Socialite” i „Jealous (I Ain’t with It)”. Ten ostatni okazał się największym dotychczas przebojem duetu, plasując się na miejscu 12. w Kanadzie[4]. Sam album także był ich najwyżej notowanym na światowych listach sprzedaży.

Pod koniec 2017 duet wydał singel „Juice”, a następnie „Bedroom Calling” z The-Dream i „Must’ve Been”. Znalazły się ona na ich piątej płycie, Head over Heels, wydanej w czerwcu 2018. Spotkała się ona z umiarkowanym sukcesem na listach i zdobyła przychylne recenzje[5]. W czerwcu 2020 ukazała się EP-ka Quarantine Casanova.

W lutym 2024 Chromeo wydali kolejny album, Adult Contemporary, poprzedzony singlami „Personal Effects”, „Words with You” i „Replacements” z La Roux.

Skład

[edytuj | edytuj kod]
Chromeo podczas występu w mieście Morrison, 2009
  • Dave 1 (właśc. David Macklovitch; ur. 1978[6]) – wokal wiodący, gitara
  • P-Thugg (właśc. Patrick Gemayel; ur. 1977[7]) – instrumenty klawiszowe, gitara basowa

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • She’s in Control (2004)
  • Fancy Footwork (2007)
  • DJ-Kicks: Chromeo (2009)
  • Business Casual (2010)
  • White Women (2014)
  • Head over Heels (2018)
  • Quarantine Casanova (EP; 2020)
  • Adult Contemporary (2024)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Abigail Jones: An Arab-Jewish Duo Unites Over Sexy Synth-Pop. forward.com, 2010-09-21. [dostęp 2024-02-11]. (ang.).
  2. She's In Control by Chromeo Reviews and Tracks. Metacritic. [dostęp 2024-02-11]. (ang.).
  3. VMA Best Special Effects Nominees 2011 | Best Special Effects VMA Winner. mtv.com. [dostęp 2024-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-25)]. (ang.).
  4. Chromeo | Billboard Canadian Hot 100. billboard.com. [dostęp 2024-02-11]. (ang.).
  5. Head Over Heels by Chromeo Reviews and Tracks. Metacritic. [dostęp 2024-02-11]. (ang.).
  6. Chromeo Interview. winniecooper.net, 2010-11-03. [dostęp 2024-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-07)]. (ang.).
  7. Mike Cohen: Chromeo tune in for peace. [w:] Jewish Telegraph [on-line]. Medium, 2005. [dostęp 2024-02-11]. (ang.).