Ciążowa choroba trofoblastyczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ciążowa choroba trofoblastyczna (ang. gestational trophoblastic disease, GTD) – grupa schorzeń rozrostowych trofoblastu o różnym stopniu złośliwości, do której zalicza się:

• zaśniad groniasty całkowity i częściowy
• zaśniad inwazyjny
• rak kosmówki
• guz miejsca łożyskowego.

W grupie niskiego ryzyka uzyskuje się ok. 100% wyleczalność po zastosowaniu monoterapii metotreksatem lub daktynomycyną. W grupie wysokiego ryzyka stosuje się leczenie wielolekowe: etopozyd, metotreksat, daktynomycyna, winkrystyna i cyklofosfamid, na które odpowiada ok. 80% chorych. Wystąpienie przerzutów do mózgu (10%) wymaga stosowania równoczasowo radio- i chemioterapii. Wielokrotnie leczenie poprzedzone jest kraniotomią i chirurgicznym usunięciem guza przerzutowego. Leczenie choroby nawrotowej w większości przypadków skojarzone jest z chirurgicznym usuwaniem zmian guzowatych i chemioterapią.

• Krasomski G, Brocka U, Gruda J, Pietrzak Z. Ciążowa choroba trofoblastyczna. Onkologia Polska 9/2 (2006)
• Drabik M, Michalski W.Leczenie ciążowej choroby trofoblastycznej. Ginekologia Onkologiczna 2/4 (2006)