Cieśnina Kaletańska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zdjęcie satelitarne Cieśniny Kaletańskiej, grudzień 2002 | |
Państwo | |
---|---|
Akweny • Łączy wody • Z wodami | |
Lądy • Oddziela • Od | |
Głębokość • średnia |
|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Położenie na mapie Francji | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
51°00′N 1°27′E/51,000000 1,450000 |
Cieśnina Kaletańska (fr. Pas de Calais, ang. Strait of Dover) – cieśnina stanowiąca najwęższą część kanału La Manche, położona we wschodniej jego części, w miejscu gdzie łączy się z wodami Morza Północnego. Jej szerokość, wynosząca 33,3 km, stanowi najkrótszą odległość między Francją a Wielką Brytanią. Po obu jej stronach znajdują się dwa znane miasta: Calais we Francji i Dover w Anglii. W Polsce stosuje się tłumaczenie nazwy francuskiej. Warto nadmienić, że w Anglii nazywana jest Cieśniną Dover.
Cieśnina Kaletańska uznawana jest za jedną z najbardziej ruchliwych dróg wodnych, przez którą przepływają statki (ok. 250 dziennie) z Morza Północnego i Bałtyku na Ocean Atlantycki. Ponadto kursują tutaj statki towarowe i promy pasażerskie między Francją a Anglią. Ruch ten zmniejszył się nieco po otwarciu w 1994 roku tunelu kolejowego o nazwie Eurotunel (ang. Channel Tunnel) pod dnem cieśniny.
Status prawny
[edytuj | edytuj kod]Wody cieśniny na całej szerokości stanowią morze terytorialne państw nadbrzeżnych, które w 1988 roku zawarły umowę delimitacyjną granicy państwowej. Żegluga odbywa się na zasadach prawa przejścia tranzytowego. Ze względu na intensywną żeglugę w cieśninie wprowadzono w 1967 roku pierwszy w historii system rozgraniczenia ruchu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ D.R. Bugajski: Prawa żeglugowe okrętu w świetle prawa międzynarodowego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2009, s. 213-215. ISBN 978-83-7383-351-7.