Cielątkowa (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cielątkowa (Kucza, Kuczawa) – herb szlachecki.

W polu błękitnem półtora miesiąca (trzy ćwierćksiężyce) złote w rosochę zakończone złotemi gwiazdami sześciopromiennemi. W klejnocie trzy pióra strusie białe, labry w kolorze błękitnem u spodu białe.

Zapiska sądowa z 1399 roku (B. Ulanowski, Inscriptiones clenodiales ex libris indicialibus palatinatus Cracoviensis. Starodawnego prawa polskiego pomniki, t. VII, Kraków 1882-1885)

Powszechny w całej Rzeczypospolitej. Herb znajduje się w Klejnotach Długoszowych i herbarzyku Ambrożego.

Bzowski, Cielątko, Cielątkowa, Cielątkowski, Łyko, Mordwin, Orlewski, Orliński, Sambor, Szambor, Szczodro, Szałowski

• herbarz
• heraldyka
• lista herbów

• Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 3. Lipsk: Bobrowicz, Jan Nepomucen, 1839, s. 114-115. [dostęp 2014-03-18]. (pol.).
• Andrzej Brzezina Winiarski Herby Szlachty Rzeczypospolitej „Szałowski h.Cielątkowa”. Wydawnictwo De Facto, Warszawa 2006

• Herby szlacheckie. [w:] Herb Cielątkowa, odmianę i herbowni [on-line]. (pol.).
• Herbarz szlachty białoruskiej. (pol.).