Ciernik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ciernik
	Gasterosteus aculeatus
	Linnaeus, 1758
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	ciernikokształtne
Rodzina	ciernikowate
Rodzaj	Gasterosteus
Gatunek	ciernik
Synonimy
	Gasteracanthus cataphractus Pallas, 1814; Gasterosteus aculeatus algeriensis Sauvage, 1874; Gasterosteus aculeatus messinicus Stephanidis, 1971; Gasterosteus algeriensis Sauvage, 1874; Gasterosteus argentatissimus Blanchard, 1866; Gasterosteus argyropomus Cuvier, 1829; Gasterosteus atkinsi Bean, 1879; Gasterosteus atkinsii Bean, 1879; Gasterosteus bailloni Blanchard, 1866; Gasterosteus biaculeatus Mitchill, 1815; Gasterosteus biarmatus Krynicki, 1840; Gasterosteus bispinosus Walbaum, 1792; Gasterosteus brachycentrus Cuvier, 1829; Gasterosteus cataphractus Pallas, 1814; Gasterosteus cuvieri Girard, 1850; Gasterosteus dekayi Ayres, 1855; Gasterosteus dimidiatus Reinhardt, 1837; Gasterosteus elegans Blanchard, 1866; Gasterosteus hologymnus Regan, 1909; Gasterosteus inopinatus Girard, 1854; Gasterosteus insculptus Richardson, 1855; Gasterosteus intermedius Girard, 1856; Gasterosteus leiurus Cuvier, 1829; Gasterosteus loricatus Reinhardt, 1837; Gasterosteus microcephalus Girard, 1854; Gasterosteus nemausensis Crespon, 1844; Gasterosteus neoboracensis DeKay, 1842; Gasterosteus neustrianus Blanchard, 1866; Gasterosteus niger Cuvier, 1829; Gasterosteus noveboracensis Cuvier, 1829; Gasterosteus obolarius Cuvier, 1829; Gasterosteus plebeius Girard, 1854; Gasterosteus ponticus Nordmann, 1840; Gasterosteus pugetti Girard, 1856; Gasterosteus quadrispinosa Crespon, 1844; Gasterosteus quadrispinosus Crespon, 1844; Gasterosteus semiarmatus Cuvier, 1829; Gasterosteus semiloricatus Cuvier, 1829; Gasterosteus serratus Ayres, 1855; Gasterosteus spinulosus Yarrell, 1835; Gasterosteus suppositus Sauvage, 1874; Gasterosteus teraculeatus Lacepède, 1801; Gasterosteus tetracanthus Cuvier, 1829; Gasterosteus texanus Sauvage, 1874; Gasterosteus trachurus Cuvier, 1829; Gastrosteus hologymnus Regan, 1909;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Ciernik^[3]^[4], kat^[3]^[5], kolka^[3]^[5], czart^[6] (Gasterosteus aculeatus) – gatunek ryby z rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae).

Występowanie

Półkula północna, w Polsce pospolity.

Tworzy dwie formy: słodko- i słonowodną. Ciernik żyjący w Morzu Bałtyckim występuje w wodach słonawych przy ujściu rzek do morza. W wodach słodkich zamieszkuje zbiorniki wodne, a także zakola rzek, gdzie prąd jest znikomy. Występuje przy brzegu i na płyciznach, często w tych samych zbiornikach, co cierniczek. Żyje w luźnych ławicach. W zakolach rzek i w czystszych jeziorach może być bardzo liczny. Ma małe wymagania co do jakości wody.

Cechy morfologiczne

Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone, osiąga 5–8 cm, u morskich form wędrownych maksymalnie 11 cm długości. Pysk spiczasty, mały otwór gębowy w położeniu końcowym. Wzdłuż boków szereg płytek kostnych, lepiej rozwinięty u populacji żyjących w morzu. Osobniki żyjące w wodach słodkich mogą być ich całkowicie pozbawione. Na grzbiecie występują 2–5 (zwykle 3) kolce. Grzbiet szarozielony, niebieskozielony lub ciemnoszary, boki srebrzyste. Liczba łusek w linii nabocznej 29-35^[7].

Odżywianie

Pożywienie cierników jest bardzo różnorodne. Młode osobniki żywią się planktonem. Dorosłe żywią się głównie małymi zwierzętami wodnymi, takimi jak larwy owadów i skorupiaki. Poza tym lubią ikrę i narybek innych ryb, w tym także przedstawicieli własnego gatunku. Wrogami ciernika są duże ryby drapieżne, wydry, rzęsorki, zimorodki oraz inne ptaki wodne.

Cierniki często polują w nocy, lokalizują zdobycz posługując się narządem linii bocznej, chociaż duże i wrażliwe oczy pozwalają na korzystanie ze wzroku nawet przy bardzo niewielkiej ilości światła.

Rozród

Trze się od końca III do początku VII. Niektóre populacje żyjące w morzu wyruszają na tarło pod prąd rzek i potoków. Populacje stacjonarne odbywają tarło w wodach, w których żyją. W okresie tarła u samców gardło i podbrzusze stają się jaskrawoczerwone lub pomarańczowe, a całe ciało nabiera metalicznego połysku. W odpowiednim miejscu, np. w zagłębieniu na dnie lub nisko między roślinami, buduje gniazdo ze szczątków roślinnych sklejonych wydzieliną z nerek i wabi do niego wszystkie znajdujące się w okolicy samice. Ikra złożona przez samicę do gniazda jest natychmiast zapładniana przez samca. Samiec zwykle przegania samice i sam broni zapłodnionej ikry i narybku, dopóki ten nie wchłonie woreczka żółtkowego i nie rozpocznie samodzielnego życia.

Hodowla w akwarium

Akwarium średnie lub duże, temperatura nie większa niż 22 °C, pokarm tylko żywy. Samce są bardzo agresywne w stosunku do innych samców, szczególnie w porze godowej.

Mechanizm molekularny zmian morfologicznych w ewolucji cierników

Przyczyną redukcji pasa miednicowego u cierników słodkowodnych jest mutacja w jednym z enhancerów (kolor niebieski) genu Pitx1 (kolor czerwony), powodująca brak ekspresji genu Pitx1 w zawiązkach płetw brzusznych w okresie embrionalnym. Przekształcone w kolce płetwy brzuszne ciernika są strukturami homologicznymi z tylnymi kończynami innych kręgowców. Gen Pitx1 warunkuje różnice strukturalne pomiędzy przednimi i tylnymi kończynami kręgowców.

U formy słodkowodnej zauważalna jest asymetria zredukowanych kolców, kolec po lewej stronie jest nieco większy. Spowodowane jest to efektem genu Pitx2, którego produkt jest zbliżony do białka Pitx1. W odróżnieniu od Pitx1 gen Pitx2 ulega ekspresji tylko w lewej części ciała, normalnie warunkując asymetryczne położenie narządów, na przykład serca po lewej stronie. W przypadku cierników słodkowodnych, jego słaby efekt powoduje silniejsze rozwinięcie kolców po lewej stronie ciała.

Przypisy

↑ Gasterosteus aculeatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Gasterosteus aculeatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
↑ Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
↑ ^a ^b Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
↑ Wędkarski atlas ryb [online], www.pzwwalcz.pl [dostęp 2020-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-30] .
↑ Shapiro, MD et al. Genetic and developmental basis of evolutionary pelvic reduction in threespine sticklebacks. „Nature”. 428. 6984, s. 717-723, 2004.

Bibliografia

Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.

[itis-1] Gasterosteus aculeatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Gasterosteus aculeatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[KRR-3] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

[Frank-4] Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.

[mszR-5] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

[Szatanska-6] Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.

[7] Wędkarski atlas ryb [online], www.pzwwalcz.pl [dostęp 2020-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-30] .

[8] Shapiro, MD et al. Genetic and developmental basis of evolutionary pelvic reduction in threespine sticklebacks. „Nature”. 428. 6984, s. 717-723, 2004.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]