Coccinia grandis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Coccinia grandis
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

dyniowce

Rodzina

dyniowate

Rodzaj

Coccinia

Gatunek

Coccinia grandis

Nazwa systematyczna
Coccinia grandis (L.) Voigt
Hort. Suburb. Calcutt.: 59 (1845)[3][4]

Coccinia grandisgatunek tropikalnego pnącza z rodziny dyniowatych. Zasięg gatunku obejmuje: Afrykę środkową, wschodnią i północno-wschodnią oraz Azję południową. Jako introdukowany rośnie w północnej Australii i w strefie międzyzwrotnikowej kontynentów amerykańskich[4][3]. Roślina uprawiana jest w krajach azjatyckich dla jadalnych owoców. Zabroniona jest do uprawy w południowej Australii i na Hawajach. Pnącze gęsto porasta drzewa i znane jest jako rezerwuar wirusów porażających inne rośliny z rodziny dyniowatych[5].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Owoce, zarówno niedojrzałe, zielone jak i dojrzałe (czerwone) zawierają dużo witaminy A i C i β-karotenu[6], wykorzystywane są w kuchni indyjskiej jako popularne warzywo, przyrządzane na wiele sposobów, zwykle w pikantnych potrawach[5]. W Azji południowo-wschodniej spożywa się również młode pędy i liście.
  • W Indiach tradycyjnie zaleca się spożywanie owoców przy cukrzycy[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-22] (ang.).
  3. a b Coccinia grandis. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
  4. a b Coccinia grandis (L.) Voigt, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-10-10].
  5. a b Janet Marinelli (red.): Wielka Encyklopedia Roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 450. ISBN 83-7391-888-4.
  6. Plants in Human Health and Nutrition Policy, Artemis P. Simopoulos, C Gopalan, Basel: Karger Publishers, 2003, ISBN 3-8055-7554-8, OCLC 53154259.