French
DeutschCollegium Śniadeckiego Uniwersytetu Jagiellońskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia
 nr rej. A-102 z 29 września 1947[1] | |
,_by_arch._Feliks_Radwa%C5%84ski_Sr_1786-1791,_27_Miko%C5%82aja_Kopernika_street,_Krakow,_Poland.jpg) Widok z południa, z Ogrodu Botanicznego. Widoczne są kopuły obserwacyjne. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Ważniejsze przebudowy | 1788-1790 |
| Właściciel | Uniwersytet Jagielloński |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′49,2″N 19°57′21,4″E/50,063667 19,955944 | |
Collegium Śniadeckiego – zabytkowy budynek Uniwersytetu Jagiellońskiego znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki przy ulicy Kopernika 27, na Wesołej.
Kolegium wzięło swą nazwę od nazwiska matematyka i astronoma, Jana Śniadeckiego, który działał na UJ w okresie wielkiej reformy Kołłątaja. Budynek ma długą historię. Już w XVI w. istniał w tym miejscu renesansowy, kwaterowy ogród, na terenie którego około 1600 r. wybudowano pałac. W późniejszym okresie przeszedł na własność książąt Czartoryskich, którzy stworzyli tu swą podmiejską rezydencję (villa suburbana). W 1752 r. odsprzedali ją jezuitom, którzy dokonali przebudowy na potrzeby swego kolegium.
Po kasacie zakonu pałac wraz z ogrodem przeszedł na własność Akademii Krakowskiej. Przebudowano pałac w latach 1788-1792 według projektu Stanisława Zawadzkiego. Zorganizowano tutaj z inspiracji Śniadeckiego obserwatorium astronomiczne, a wokół obiektu stworzono w 1783 r. ogród botaniczny, gdzie działał ówczesny chemik i botanik Jan Dominik Jaśkiewicz.
W latach 60. XX w. obserwatorium astronomiczne przeniesiono do fortu "Śmierdząca Skała". Obecnie w kolegium znajdują się Instytut Botaniki UJ, Muzeum Ogrodu Botanicznego, a także pomieszczenia Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych.
Obok budynku znajduje się wejście do Ogrodu Botanicznego.
29 września 1947 budynek został wpisany do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-02-08].
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-10-07].
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1
- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2