Corey Carrier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Corey Thomas „Core” Carrier^[1] (ur. 20 sierpnia 1980 w Middleborough w Massachusetts) – amerykański aktor telewizyjny i filmowy^[2]. Wystąpił w roli młodego Indiany Jonesa w serialu Kroniki Młodego Indiany Jonesa (1992–1993).

Urodził się w Middleborough w Massachusetts jako syn Carleen Carrier i Thomasa Carriera^[3]. Ma młodszą siostrę o imieniu Bethany. Uczęszczał do szkoły aktorskiej w The Priscilla Beach Children’s Theatre Workshop^[3]. Chodził też do Clark University w Worcester w Massachusetts.

Od trzeciego roku życia był komikiem, a w wieku czterech lat otwierał występy dla Jaya Leno^[3]. Corey wykonywał swoje występy stand-up w Live With Regis and Kathie Lee i The Pat Sajack Show, a także w licznych klubach^[3]. Debiutował na kinowym ekranie w czarnej komedii George’a Millera Czarownice z Eastwick (The Witches of Eastwick, 1987)^[4]. Jedną z jego wczesnych ról na ekranie była poruszająca rola w odcinku serialu CBS McCall (The Equalizer) – pt. Christmas Presence (1987), gdzie po raz pierwszy aktor dziecięcy w telewizji zagrał ofiarę AIDS^[3]. Stał się rozpoznawalny dzięki roli młodego Indiany Jonesa w serialu Kroniki Młodego Indiany Jonesa (1992–1993).

• 1987: Czarownice z Eastwick (The Witches of Eastwick) jako członek orkiestry szkolnej Lenox (talerze)
• 1990: Wariaci (Crazy People)
• 1990: Po zmroku, kochanie (After Dark, My Sweet) jako Jack
• 1995: Nixon jako 12-letni Richard Nixon
• 1996: Pinokio (The Adventures of Pinocchio) jako Candlewick

• 1987: McCall (The Equalizer) jako Mickey Robertson
• 1992–1993: Kroniki młodego Indiany Jonesa (The Young Indiana Jones Chronicles) jako Henry „Indiana” Jones Jr. (8-10 lat)

• Corey Carrier w bazie IMDb (ang.)
• Corey Carrier w bazie Filmweb