Cryptococcus neoformans – Wikipedia, wolna encyklopedia
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Cryptococcus neoformans |
Nazwa systematyczna | |
Cryptococcus neoformans (San Felice) Vuill. Rev. Gén. Sci. Pures Appl. 12: 747-750 (1901) |
Cryptococcus neoformans (San Felice) Vuill. – gatunek grzybów z rodziny trzęsakowatych (Tremellaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cryptococcus, Tremellaceae, Tremellales, Incertae sedis, Tremellomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe:
- Blastomyces neoformans (San Felice) Arzt
- Debaryomyces neoformans (San Felice) Redaelli et al.
- Filobasidiella neoformans Kwon-Chung
- Lipomyces neoformans (San Felice) Cif.
- Saccharomyces neoformans San Felice
- Torula neoformans (San Felice) Weiss
- Torulopsis neoformans (San Felice) Redaelli[2].
Cryptococcus neoformans jest znany jako przedstawiciel drożdży podstawkowych, podczas gdy jego teleomorfa opisywana była pod nazwą Filobasidiella neoformans[3].
Władysław Wojewoda w 2003 r. nadał temu gatunkowi nazwę polską nitkopodstawkówka wodna, ale dla synonimu Filobasidiella neoformans Kwon-Chung[4].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten wywołuje kryptokokozę. Jego wymiary (bez otoczki) wynoszą 5–10 μm[5] Najważniejszym czynnikiem zjadliwości jest otoczka polisacharydowa, która chroni C. neoformans przed fagocytozą. Dodatkowo wydzielanie melaniny, która odkłada się w ścianie komórkowej grzyba, może chronić go przed działaniem wolnych rodników wydzielanych przez fagocyty[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ K.J. Kwon-Chung , A New Species of Filobasidiella, the Sexual State of Cryptococcus neoformans B and C Serotypes, „Mycologia”, 4, 68, 1976, s. 942–946, DOI: 10.2307/3758813, JSTOR: 3758813 (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 247, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b Mikrobiologia i choroby zakaźne, Wrocław: Urban & Partner, 2000, s. 388, 389, ISBN 83-85842-59-4 .