Cyberstalking – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyberstalking – neologizm określający zjawisko używania Internetu i innych mediów elektronicznych do nękania.

Zjawisko to jest definiowane jako cyberprzemoc popełniana przez stalkera^[1]^[2]. Sprawca jako narzędzia używa technologii informacyjnej, w szczególności Internetu, by dręczyć pojedynczą osobę, grupę osób lub całą organizację.

6 czerwca 2011 weszła w życie poprawka do kodeksu karnego^[3], uznająca cyberprzemoc i stalking w Polsce za czyn zabroniony (połączenie tych terminów daje pojęcie cyberstalkingu). Czyn ten podlega karze na podstawie art. 190a k.k.^[1] Osoba dopuszczająca się cyberstalkingu nazywana jest cyberstalkerem^[4]. Ofiarą cyberstalkingu padł co 12 Polak, w większości kobiety. Sprawcami były zazwyczaj osoby bliskie^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b Cybeprzemoc w polskim Kodeksie karnym od 6 czerwca 2011. [dostęp 2012-03-11].
↑ WiolettaW. Olszewska WiolettaW., Paragraf na stalkera, „Na wokandzie” (3), 16 października 2010, s. 13-14, ISSN 2081-4852 [dostęp 2012-03-11] .
↑ Dz.U. z 2011 r. nr 72, poz. 381
↑ Jolanta Kosińska: Prokuratura i prawo. 10. Prawnokarna problematyka stalkingu,. 2008. s. 34. [dostęp 2015-05-12].
↑ Redakcja, Co 12 Polak padł ofiarą cyberstalkera. Ofiarami są głównie kobiety, „CEO MAGAZYN POLSKA”, 3 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-03] (pol.).

[wokanda-1] Cybeprzemoc w polskim Kodeksie karnym od 6 czerwca 2011. [dostęp 2012-03-11].

[2] WiolettaW. Olszewska WiolettaW., Paragraf na stalkera, „Na wokandzie” (3), 16 października 2010, s. 13-14, ISSN 2081-4852 [dostęp 2012-03-11] .

[3] Dz.U. z 2011 r. nr 72, poz. 381

[4] Jolanta Kosińska: Prokuratura i prawo. 10. Prawnokarna problematyka stalkingu,. 2008. s. 34. [dostęp 2015-05-12].

[5] Redakcja, Co 12 Polak padł ofiarą cyberstalkera. Ofiarami są głównie kobiety, „CEO MAGAZYN POLSKA”, 3 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-03] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]