Cyril M. Kornbluth – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyril M. Kornbluth
Cecil Corwin, S.D. Gottesman, Edward J. Bellin, Kenneth Falconer, Walter C. Davies, Simon Eisner, Jordan Park, Ivar Towers
Imię i nazwisko

Cyril Mary Kornbluth

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1923
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

21 marca 1958
Levittown

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

fantastyka naukowa

Nagrody
  • Nagroda Hugo: Nagroda Hugo za najlepszą miniaturę literacką The Meeting – 1973
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Cyril M. Kornbluth, (ur. 23 lipca 1923, zm. 21 marca 1958[1]) – amerykański pisarz science fiction. Używał licznych pseudonimów, m.in.: Cecil Corwin, S.D. Gottesman, Edward J. Bellin, Kenneth Falconer, Walter C. Davies, Simon Eisner, Jordan Park, Ivar Towers, Arthur Cooke, Paul Dennis Lavond, Scott Mariner[2]. Litera „M” w jego nazwisku nie jest skrótem od środkowego imienia, ale swoistym hołdem oddanym żonie, Mary Byers[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nowym Jorku, w rodzinie polskich Żydów[3], jego dziadek był krawcem pochodzącym z Galicji, ojciec był weteranem I wojny światowej, zaś wuj, Nathan Isaacovich był dyrektorem londyńskiego teatru jidysz. Jako nastolatek został członkiem Futurians(inne języki), wpływowej grupy fanów i pisarzy science fiction. Właśnie tam, na spotkaniach grupy zaprzyjaźnił się z Frederikiem Pohlem czy Donaldem A. Wollheimem, tam też poznał swą przyszłą żonę, Mary Byers[1]. W czasie II wojny światowej służył w armii amerykańskiej w Europie, został odznaczony brązową gwiazdą za udział w walkach podczas ofensywy w Ardenach[4].

Zaczął pisać w wieku piętnastu lat. Debiutował w kwietniu 1940 w piśmie „Astonishing(inne języki)” opowiadaniem Stepsons of Mars (ukazało się pod tytułem Ivar Tower), napisanym wspólnie z Richardem Wilsonem(inne języki). Natomiast pierwszym opublikowanym samodzielnym opowiadaniem było King Cole of Pluto, które ukazało się w maju 1940 w „Super Science Stories(inne języki)”[1].

Jego opowiadanie Czarna walizeczka otwiera pierwszy polski zbiór opowiadań anglo-amerykańskich Rakietowe szlaki. Opowiadanie to zostało zaadaptowane na sztukę teatralną i wystawione w 1958 w polskim Teatrze Telewizji[5].

Często pisywał wspólnie z innymi autorami. Z Frederikiem Pohlem wydał głośną powieść Handlarze kosmosem oraz krótsze formy: Search the Sky (1954), Gladiator at Law (1955), Wolfbane (1959), Venus, Inc. (1985), zaś z przyjaciółką (i byłą żoną Pohla) Judith Merril(inne języki), pod pseudonimem Cyril Judd książki Outpost Mars (1952) i Gunner Cade (1952)[4].

Tłumaczeniem opowiadania Kornblutha Słowa guru zadebiutował literacko Andrzej Sapkowski („Fantastyka” 6/1983)[6].

W z opowiadań Kornbluth'a, The Marching Morons, satyrycznym spojrzeniu na ludzkość w przyszłości, na skutek różnic w postawach wobec świadomego rodzicielstwa między inteligencją a ludźmi niewykształconymi, ludzkość ewoluuje w kierunku, gdzie na Ziemi mieszka pięć miliardów kompletnych idiotów i kilka milionów bardzo uzdolnionych czy genialnych przedstawicieli elity. Mniejszość ta z największym wysiłkiem stara się jakoś utrzymać system społeczny, aby nie nastąpiła całkowita katastrofa.

Zmarł w wieku 34 lat na zawał serca[1].

Książki wydane w Polsce (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Powieści:

  • Syndykat (ang. The Syndic), wyd. PiK, Katowice 1993
  • Handlarze kosmosem (ang. The Space Merchants), napisana wraz z Frederikiem Pohlem
  • Wilczojad (ang. Wolfbane), wspólnie z Fryderykiem Pohlem. Po polsku, w zbiorze pod tym samym tytułem, została wydana wersja pierwotna z 1959 r. W 1986 r. Pohl wprowadził obszerne poprawki odnawiając wygasłe prawa autorskie.

Opowiadania:

  • Czarna walizeczka (ang. The Little Black Bag), w: Rakietowe szlaki, wyd. Czytelnik, Warszawa 1958
  • Zbiór Sezon ogórkowy (wyd. Iskry, Warszawa 1985) zawierający:
    • Sezon ogórkowy (ang. The Silly Season)
    • Największy szczęściarz w Denv (ang. The Luckiest Man in Denv)
    • Psychoupiór (ang. The Mindworm)
    • Nasza jedyna lekcja (ang. The Only Thing We Learn)
    • Przyjaciel człowieka (ang. Friend to Man)
  • Zbiór Domek z kart (wyd. Iskry, Warszawa 1985) zawierający:
    • Gomez (ang. Gomez)
    • Spotkanie (ang. The Altar at Midnight)
    • Statek rekin (ang. Shark Ship)
    • Domek z kart (ang. Dominoes)
  • Zbiór Jak wróciłem na Marsa (wyd. PiK, Katowice 1994) zawierający:
    • Awanturnik (ang. The Adventurer)
    • Dziewiczy asteroid (ang. Virginia)
    • Intruzi (ang. The Meddlers)
    • Wszystkowiedzący Joe (ang. Everybody Knows Joe)
    • Kazam (ang. Kazam Collects)
    • Jak wróciłem na Marsa (ang. Make Mine Mars)
    • Niewolnik (ang. The Slave)
    • Ostatni klient w barze (ang. Last Man Left in the Bar)
    • Oszust (ang. Time Bum)
  • Pigułki namiętności, wyd. PiK, Katowice 1994

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Authors : Kornbluth, C M : SFE : Science Fiction Encyclopedia [online], www.sf-encyclopedia.com [dostęp 2018-11-10] (ang.).
  2. ↑ John Betancourt: A note from publisher. W: Cyril M. Kornbluth: The 34th Golden Age of Science Fiction. Megapack Featuring the Classic Science Fiction of C. M. Kornbluth. Wildside Press, 2016, s. 5. ISBN 978-1-4794-2040-7. (ang.).
  3. ↑ Benjamin Ivry: Cyril Kornbluth’s Postwar Dystopias. forward.com, 2010-02-11. [dostęp 2022-04-26]. (ang.).
  4. ↑ a b C.M. Kornbluth, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
  5. ↑ Teatr Telewizji Czarna walizeczka Episode aired Oct 2, 1958. imdb.com. [dostęp 2022-04-26]. (ang.).
  6. ↑ Igor Chrzanowski: Andrzej Sapkowski. Jak zaczęła się kariera autora Wiedźmina. ppe.pl, 2018-07-17. [dostęp 2022-04-26]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • O autorze. W: Cyril M. Kornbluth, Sławomir Kędzierski (tłum.): Domek z kart. Warszawa: Iskry, 1985. ISBN 83-207-0752-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyril_M._Kornbluth&oldid=74861891”