Cytospora leucostoma – Wikipedia, wolna encyklopedia

*Cytospora leucostoma*
	; Cytospora leucostoma na moreli syberyjskiej. A,B - przekrój podkładki, C,D - przekrój worka, E - askospory w worku, F – worek, G – askospory, H – kolonia na PDA
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	Diaporthales
Rodzina	Valsaceae
Rodzaj	Cytospora
Gatunek	Cytospora leucostoma
	Nazwa systematyczna
	Cytospora leucostoma (Pers.) Sacc.; Michelia 2(no. 7): 264 (1881)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cytospora leucostoma (Pers.) Sacc. – gatunek mikroskopijnego grzyba, wraz z Valsaria insitiva wywołujący w Polsce chorobę leukostomoza drzew pestkowych^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cytospora, Valsaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[2].

Po raz pierwszy opisał go w 1794 r. Christiaan Persoon nadając mu nazwę Sphaeria leucostoma. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Pier Andrea Saccardo w 1881 r.^[2]

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

Leucostoma leucostoma (Pers.) Togashi 1930
Leucostoma persoonii (Nitschke) Höhn. 1928^[3].

Obowiązująca nazwa naukowa pochodzi od anamorfy. Teleomorfa Leucostoma persoonii, dawniej uznawana za odrębny gatunek, obecnie jest synonimem^[4].

Morfologia i rozwój

Saprotrof i pasożyt. W zrakowaceniach porażonej kory drzew oraz na obumarłych gałązkach i konarach tworzą się pyknidia już po 2–3 tygodniach, lub do 6 miesięcy po obumarciu kory. W regionach nawadnianych późnym latem stres wodny zainfekowanych drzew może przyspieszyć produkcję pyknidiów. Pyknidia są z zewnątrz czarne, wewnątrz szare do szarobrązowych i podszyte czarną warstwą. Są widoczne w postaci brodawek wielkości główki od szpilki. Ich wierzchołek pęka, odsłaniając białą i matową pseudopodkładkę. Dojrzałe pyknidia podczas wilgotnej pogody wytłaczają łańcuszki zawierające tysiące konidiów zlepionych śluzowatą masą o barwie brunatnoczerwonej^[4]. Bardzo drobne konidia o wymiarach 5,9 × 1,9 µm^[5] wypływają już w kilka minut po zmoczeniu pyknidiów. Struktury rozrodcze płciowe (perytecja wytwarzające askospory) tworzą się znacznie później, często 2 do 3 lat po pierwszych pyknidiach^[4]. W rozprzestrzenianiu choroby nie odgrywają większej roli^[5].

Przypisy

↑ ZbigniewZ. Borecki ZbigniewZ., MałgorzataM. Solenberg MałgorzataM. (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6 .
↑ ^a ^b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24] .
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24] .
↑ ^a ^b ^c A.R.A.R. Biggs A.R.A.R., G.G.G.G. Grove G.G.G.G., Leucostoma canker of stone fruits, 2005, DOI: 10.1094/PHI-I-2005-1220-01 [dostęp 2022-07-25] .
↑ ^a ^b MarekM. Grabowski MarekM., Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0 .

[slow-1] ZbigniewZ. Borecki ZbigniewZ., MałgorzataM. Solenberg MałgorzataM. (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6 .

[if-2] Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24] .

[sf-3] Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24] .

[leu-4] A.R.A.R. Biggs A.R.A.R., G.G.G.G. Grove G.G.G.G., Leucostoma canker of stone fruits, 2005, DOI: 10.1094/PHI-I-2005-1220-01 [dostęp 2022-07-25] .

[grab-5] MarekM. Grabowski MarekM., Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]