French
DeutschCzarnowice – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
 Szkoła w Czarnowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 330[2] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-633[3] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909236 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin  | |
 51°54′07″N 14°45′46″E/51,901944 14,762778[1] | |
Czarnowice (niem. Tzschernowitz, łuż. Carnojce) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1945-54 siedziba gminy Czarnowice. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Czarnowice, po jej zniesieniu w gromadzie Stargard Gubiński. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Miejscowość położona jest 5 km na południowy wschód od Gubina nad rzeką Lubszą (Lubica) przy drodze wojewódzkiej nr 286 prowadzącej z Gubina do Lubska. O wsi po raz pierwszy wspomniano w dokumentach w 1436 roku pod nazwą (niem. Tczernewitz), w 1452 Czernewitz, w 1527 Zerowicz, w 1538 Zernewicz, w 1937 Schernewitz, a po wojnie Czarnowice[4]. Wieś przed laty należała do Klasztoru Niewiast w Guben, następnie w latach 1452 - 1554 do rodów von Sehlstrang, 1554 - 1765 von Polenz i von Kleist[4]. Pierwszym właścicielem wsi z rodu von Kleist był August Wilhelm, który dzięki pomocy finansowej matki nabył ten rycerski majątek ziemski[4]. Po jego śmierci majątek otrzymało dwóch synów. Trzecim właścicielem wsi był hrabia Kleist von Loss (1825 - 1877), również starosta gubeński. W latach 1929–1930 rodzina musiała ogłosić upadłość[5] i po licytacji majątku osiedlono na nim przesiedleńców po I wojnie światowej[4].
W 1952 roku Czarnowice zamieszkiwało 277 osób na 39 gospodarstwach[6]. W grudniu 2003 roku wieś otrzymała wodociąg, do którego podłączono 75 gospodarstw[6]. Liczy około 330 mieszkańców. W wiosce mieści się Gimnazjum z salą gimnastyczną. Na terenie wsi działa kilka mniejszych firm.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:
- cmentarz, z XIX wieku
- kaplica cmentarna
- dom nr 32, z XVIII wieku
- stodoła folwarczna, z XVIII wieku
inne zabytki:
- fragmenty zabudowy z końca XVIII i początku XIX wieku, znajduje się na terenie wsi[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 19325
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 175 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 203
- ↑ Spowodowana była powodzią i złymi plonami w latach poprzednich
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 204
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 12. [dostęp 2013-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 21
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.21
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 203-204. ISBN 978-83-88059-54-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Czarnowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 353.
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
