Czarny Pies – Wikipedia, wolna encyklopedia
Czarny Pies – skały w lesie na wzniesieniu po północnej stronie Zastudnia należącego do wsi Suliszowice[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się na terenie wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów[3].
Czarny Pies to dwie skały znajdujące się w porośniętym lasem wzniesieniu po północnej stronie zabudowanego obszaru Zastudnia. Znajdują się na północnym stoku tego wzniesienia wśród wielu innych skał. Z Czarnym Psem sąsiądują Ostatnie i Lisia Skała. Skały Czarnego Psa mają wysokość 14 m i zbudowane są z twardych wapieni skalistych. Uprawiana jest na nich wspinaczka skalna. Jest 15 dróg wspinaczkowych o trudności od VI do VI.6 w skali Kurtyki, wszystkie z 2004 r.[4]. Jesienią 2020 r. odnowiono i uzupełniono na nich asekurację, dzięki czemu stały się atrakcyjnym obiektem wspinaczkowym[5]. Drogi mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r), spity (s) (st) i ring zjazdowy[6].
Na południowo-wschodniej ścianie Czarnego Psa jest wybitny okap o rozciągłości 11 m, wysokości do 8 m i wysięgu do 5 m. U jego podstawy jest wnikający w skałę korytarzyk. Przez grotołazów nazywany jest Wielkim Okapem nad Zastudniem[1].
- Czarny Pies I
- Rajszczur; 5r + rz, VI+, 11 m
- Romantica; 4r + rz, VI.3, 11 m
- Czarny Pies II
- Zdziwko; 2r + 1s + rz, VI+, 8 m
- Cień Ueshiby; 2r + 1s + rz, V+, 8 m
- Sraka alpinizmo; 1r + 1s + rz, VI.1+, 8 m
- 0,5l z Bojką; 2r + rz, V+, 8 m
- Czarny Pies III
- Kawa i papierosy; 2r + 1p + rz, VI.5, 10 m
- Popyt na kłamstwa; 4r + rz, VI.4+, 12 m
- Zapotrzebowanie na pozory; 4r + rz, VI.4, 12 m
- Wunderbare ElectroFrau; 4r + rz, VI.5/5+, 12 m
- Frankensymulator; 4r + rz, VI.5+/6, 12 m
- Zły pies; 5r + rz, VI.5+, 12 m
- Mmła; 3r VI.2+, 10 m
- Za 70 euro; 3r, VI.1, 9 m
- A ja?; VI, 8 m[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marian Czepiel , Wielki Okap nad Zastudniem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-02] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-08-02] .
- ↑ Grzegorz Rettinger , Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4 .
- ↑ Suliszowice dla wspinaczy1 [online] [dostęp 2021-07-29] .
- ↑ a b Baza topo wspinaczkowego portalu górskiego [online] [dostęp 2021-07-29] .