Czarny Pies – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czarny Pies – skały w lesie na wzniesieniu po północnej stronie Zastudnia należącego do wsi Suliszowice[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się na terenie wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów[3].

Czarny Pies to dwie skały znajdujące się w porośniętym lasem wzniesieniu po północnej stronie zabudowanego obszaru Zastudnia. Znajdują się na północnym stoku tego wzniesienia wśród wielu innych skał. Z Czarnym Psem sąsiądują Ostatnie i Lisia Skała. Skały Czarnego Psa mają wysokość 14 m i zbudowane są z twardych wapieni skalistych. Uprawiana jest na nich wspinaczka skalna. Jest 15 dróg wspinaczkowych o trudności od VI do VI.6 w skali Kurtyki, wszystkie z 2004 r.[4]. Jesienią 2020 r. odnowiono i uzupełniono na nich asekurację, dzięki czemu stały się atrakcyjnym obiektem wspinaczkowym[5]. Drogi mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r), spity (s) (st) i ring zjazdowy[6].

Na południowo-wschodniej ścianie Czarnego Psa jest wybitny okap o rozciągłości 11 m, wysokości do 8 m i wysięgu do 5 m. U jego podstawy jest wnikający w skałę korytarzyk. Przez grotołazów nazywany jest Wielkim Okapem nad Zastudniem[1].


Czarny Pies I
  1. Rajszczur; 5r + rz, VI+, 11 m
  2. Romantica; 4r + rz, VI.3, 11 m
Czarny Pies II
  1. Zdziwko; 2r + 1s + rz, VI+, 8 m
  2. Cień Ueshiby; 2r + 1s + rz, V+, 8 m
  3. Sraka alpinizmo; 1r + 1s + rz, VI.1+, 8 m
  4. 0,5l z Bojką; 2r + rz, V+, 8 m
Czarny Pies III
  1. Kawa i papierosy; 2r + 1p + rz, VI.5, 10 m
  2. Popyt na kłamstwa; 4r + rz, VI.4+, 12 m
  3. Zapotrzebowanie na pozory; 4r + rz, VI.4, 12 m
  4. Wunderbare ElectroFrau; 4r + rz, VI.5/5+, 12 m
  5. Frankensymulator; 4r + rz, VI.5+/6, 12 m
  6. Zły pies; 5r + rz, VI.5+, 12 m
  7. Mmła; 3r VI.2+, 10 m
  8. Za 70 euro; 3r, VI.1, 9 m
  9. A ja?; VI, 8 m[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Marian Czepiel, Wielki Okap nad Zastudniem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-02].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-08-02].
  4. Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
  5. Suliszowice dla wspinaczy1 [online] [dostęp 2021-07-29].
  6. a b Baza topo wspinaczkowego portalu górskiego [online] [dostęp 2021-07-29].