Czas pacyficzny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Czas pacyficzny (ang. Pacific (Standard) Time, PT, PST) – strefa czasowa, odpowiadająca czasowi słonecznemu południka 120°W, który różni się o 8 godzin od uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC-8).
W strefie znajduje się Kanada (większość prowincji Kolumbia Brytyjska), Stany Zjednoczone (stany Kalifornia i Waszyngton, większość stanów Nevada i Oregon oraz północna część stanu Idaho).
W okresie letnim czas standardowy zastępowany jest czasem letnim (Pacific Daylight Time, PDT) przesuniętym o jedną godzinę (UTC-7).
Strefy czasowe w Ameryce Północnej | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Strefy czasowe | UTC-10 | UTC-9 | UTC-8 | UTC-7 | UTC-6 | UTC-5 | UTC-4 | UTC-3:30 | UTC-3 | UTC-2:30 | |
Nazwa | hawajsko-aleucki | alaskański | pacyficzny | górski | centralny | wschodni | atlantycki | nowofundlandzki | |||
hawajsko-aleucki letni | alaskański letni | pacyficzny letni | górski letni | centralny letni | wschodni letni | atlantycki letni | nowofundlandzki letni |
Kontrola autorytatywna (standard time zone in North America):