Czepiec (przeżuwacze) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czepiec

Czepiec (łac. reticulum) – druga po żwaczu część żołądka (drugi przedżołądek) przeżuwaczy, połączony ze żwaczem i księgami. U bydła domowego jest połączony ze żwaczem ujściem żwaczowo-czepcowym (ostium ruminoreticulare), a z księgami ujściem czepcowo-księgowym. Jego błona śluzowa tworzy wysokie fałdy układające się w sieć^[1]^[2]^[3].

Przypisy

↑ Krystyna Janowicz: Zarys anatomii zwierząt domowych. Olsztyn: Wydawnictwo ART, 1999. ISBN 83-87443-51-4.
↑ KazimierzK. Krysiak KazimierzK., KrzysztofK. Świeżyński KrzysztofK., Anatomia zwierząt. 2. Narządy wewnętrzne i układ krążenia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 189–190, ISBN 978-83-01-16751-6 .
↑ HenrykH. Szarski HenrykH., Przewód pokarmowy, [w:] HenrykH. Szarski (red.), Anatomia porównawcza kręgowców. Część druga, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 543, ISBN 83-01-02274-4 .

[Janowicz-1] Krystyna Janowicz: Zarys anatomii zwierząt domowych. Olsztyn: Wydawnictwo ART, 1999. ISBN 83-87443-51-4.

[Krysiak2-2] KazimierzK. Krysiak KazimierzK., KrzysztofK. Świeżyński KrzysztofK., Anatomia zwierząt. 2. Narządy wewnętrzne i układ krążenia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 189–190, ISBN 978-83-01-16751-6 .

[Szarski-3] HenrykH. Szarski HenrykH., Przewód pokarmowy, [w:] HenrykH. Szarski (red.), Anatomia porównawcza kręgowców. Część druga, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 543, ISBN 83-01-02274-4 .

[1]

[2]

[3]