Czesław Michniewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czesław Michniewicz

Czeslaw Michniewicz (2021)
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1970 Brzozówka
Obywatelstwo	polskie
Wzrost	188 cm
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	AS FAR Rabat (trener)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1978–1985 Ossa Biskupiec ? (? ) 1985–1993 Bałtyk Gdynia ? (?) 1993–1996 Polonia Gdańsk ? (?) 1996–2000 Amica Wronki 9 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1999–2002 Amica II Wronki[1] 2001–2002 Amica Wronki (bramkarze) 2003 Polonia Olimpia Elbląg (asystent) 2003–2006 Lech Poznań[2] 2006–2007 Zagłębie Lubin 2008–2009 Arka Gdynia 2010–2011 Widzew Łódź 2011 Jagiellonia Białystok 2012 Polonia Warszawa 2013 Podbeskidzie Bielsko-Biała 2015–2016 Pogoń Szczecin 2016–2017 Bruk-Bet Termalica Nieciecza 2017–2020 Polska U-21 (selekcjoner) 2020–2021 Legia Warszawa 2022 Polska (selekcjoner) 2023 Abha Club 2024 AS FAR Rabat
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Czesław Michniewicz (ur. 12 lutego 1970 w Brzozówce) – polski piłkarz i trener piłkarski. W 2022 selekcjoner reprezentacji Polski w piłce nożnej, którą prowadził podczas Mistrzostw Świata 2022.

Jako zawodnik występował na pozycji bramkarza w Ossie Biskupiec Pomorski, Bałtyku Gdynia, Polonii Gdańsk i Amice Wronki; w barwach Amiki zaliczył dziewięć występów w ekstraklasie, występował także w meczach o Superpuchar Polski, Puchar Polski i Puchar Ligi Polskiej w sezonie 1999/2000. Ponadto grał w Pucharze UEFA przeciwko Atlético Madryt. Karierę zakończył w wieku 30 lat w 2000 roku.

Po zakończeniu kariery zawodniczej prowadził jako trener rezerwy Amiki Wronki (był również trenerem bramkarzy), jako asystent pierwszego trenera pracował w Olimpii Elbląg, a jako konsultant w Arce Gdynia.

Odbył staże trenerskie w klubach: FC Schalke 04 (2000), Bayer 04 Leverkusen (2001), Hannover 96 (2002) i Tottenham Hotspur (2006)^[3].

We wrześniu 2003 został trenerem Lecha Poznań; poprowadził zespół do zdobycia Pucharu i Superpucharu Polski w 2004. Ze względu na brak licencji PZPN do września 2004 formalnie jako pierwszy trener Lecha figurował w dokumentach Ryszard Łukasik. Po uzyskaniu licencji Michniewicz prowadził Lecha do maja 2006.

Od 3 października 2006 do 22 października 2007 był trenerem Zagłębia Lubin, z którym zdobył mistrzostwo Polski w sezonie 2006/2007. W ostatnich dwóch wymienionych klubach pracował wspólnie z Rafałem Ulatowskim (II trener); w Zagłębiu został przez niego zastąpiony^[4].

8 lipca 2008 podpisał kontrakt na prowadzenie Arki Gdynia.

15 listopada 2010 został trenerem Widzewa Łódź. Kontrakt miał trwać do 30 czerwca 2011. Gdy pod koniec czerwca obie strony przystąpiły do renegocjacji kontraktu, Michniewicz postanowił nie przedłużać kontraktu i wraz z jego końcem opuścić drużynę^[5].

22 lipca 2011 został trenerem Jagiellonii Białystok^[6], jednak już 22 grudnia 2011 po spotkaniu Michniewicza z przedstawicielami rady nadzorczej białostockiego klubu rozwiązano z nim kontrakt za porozumieniem stron (wraz z trenerem z klubu odeszli: drugi trener Marcin Węglewski oraz trener przygotowania fizycznego Kristijan Brčko)^[7].

28 marca 2012 został trenerem Polonii Warszawa^[8], którą prowadził jedynie do 8 maja 2012^[9].

Od 22 marca do 22 października 2013 był trenerem Podbeskidzia Bielsko-Biała^[10].

9 kwietnia 2015 po ponadrocznej przerwie został zatrudniony, tym razem jako trener Pogoni Szczecin^[11], z którą wywalczył na koniec sezonu 2015/16 szóste miejsce w Ekstraklasie. Pomimo najlepszego wyniku od lat klub nie przedłużył z Michniewiczem umowy, która oficjalnie miała wygasnąć 30 czerwca 2016^[12].

Polska U-21

7 lipca 2017 objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski do lat 21^[13]. Zwyciężając z Portugalią w barażach, Polska — pod jego wodzą — po raz pierwszy od 1994 zakwalifikowała się do turnieju finałowego mistrzostw Europy w tej kategorii wiekowej^[14]. W turnieju finałowym Polska odpadła w fazie grupowej, zajmując trzecie miejsce z sześcioma punktami na koncie^[15].

Legia Warszawa

21 września 2020 został ogłoszony trenerem Legii Warszawa^[16]. W sezonie 2020/2021 zdobył z klubem mistrzostwo Polski, a następnie wprowadził go do Ligi Europy UEFA^[17]. 25 października 2021 został zwolniony z funkcji trenera zespołu; Legia zajmowała wówczas 15. miejsce w tabeli Ekstraklasy^[18].

31 stycznia 2022 został selekcjonerem reprezentacji Polski^[19] (zob. mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn prowadzonej przez Czesława Michniewicza). Poprowadził Polskę w sześciu meczach Ligi Narodów UEFA^[20]. Wygrał dwa mecze z Walią, przegrał dwa mecze z Belgią i przegrał oraz zremisował z Holandią^[20]. Zrealizował cel postawiony przez prezesa PZPN Cezarego Kuleszę, jakim było utrzymanie Polski w dywizji A^[21] 29 marca 2022, po finałowym meczu barażowym ze Szwecją (2:0), awansował z narodową kadrą na Mistrzostwa Świata w Katarze^[22].

W fazie grupowej mistrzostw, po remisie z Meksykiem (0:0), zwycięstwie z Arabią Saudyjską (2:0) i porażce z Argentyną (0:2), Polska zajęła drugie miejsce w grupie C i po raz pierwszy od 1986 awansowała do 1/8 finału^[23]. 4 grudnia 2022 reprezentanci przegrali z Francją (1:3) i odpadli z turnieju^[24]. 12 grudnia 2022 PZPN poinformował, że nie skorzystał z opcji jednostronnego przedłużenia umowy z Michniewiczem, obowiązującej do końca 2022^[25], a 10 dni później ogłosił, że trener z dniem 31 grudnia 2022 przestanie pełnić funkcję selekcjonera^[26]. Decyzja była poprzedzona m.in. medialną krytyką taktyki defensywnej i stylu gry reprezentacji narodowej pod wodzą Michniewicza^[27], zamieszaniem wokół premii dla zawodników i sztabu narodowego^[28] i zablokowaniem przez Michniewicza wielu dziennikarzy na Twitterze przed usunięciem konta^[29].

Abha FC

12 czerwca 2023 został trenerem występującego w Saudi Professional League klubu Abha FC^[30]. 1 października 2023 został zwolniony z powodu niezadowalających wyników zespołu^[31].

13 lipca 2024 został trenerem występującego w marokańskiej lidze Botola Pro Inwi klubie AS FAR Rabat. Podpisał umowę na 2 lata, jednak już po 3 miesiącach i serii 5 porażek z rzędu władze klubu podjęły decyzję o rozwiązaniu kontraktu za porozumieniem obu stron.^[32]

Amica Wronki

• Puchar Polski: 1998/1999, 1999/2000
• Superpuchar Polski: 1999

Lech Poznań

• Puchar Polski: 2003/2004
• Superpuchar Polski: 2004

Zagłębie Lubin

• Mistrzostwo Polski: 2006/2007
• Superpuchar Ekstraklasy: 2007

Reprezentacja Polski U-21

• awans do Mistrzostw Europy U-21: 2019

Legia Warszawa

• Mistrzostwo Polski: 2020/2021
• awans do fazy grupowej Ligi Europy UEFA: 2021/2022

Reprezentacja Polski

• awans do Mistrzostw Świata FIFA: 2022
  • awans do 1/8 finału Mistrzostw Świata FIFA: 2022

• 1992–1995 – stypendium naukowe prof. Zbigniewa Mroczyńskiego (AWF w Gdańsku)
• 2004 i 2005 – tytuł najlepszego trenera Wielkopolski (Gazeta Poznańska)
• 2005 – nominacja tygodnika Piłka Nożna na najlepszego trenera polskiej ligi
• 2018 – Trener Roku w Plebiscycie Piłki Nożnej
• 2022 – Trener Roku w Plebiscycie Piłki Nożnej

Urodził się w Brzozówce na terenie Białoruskiej SRR^[33], dorastał w Biskupcu, szkołę średnią i studia ukończył w Trójmieście^[34]. Magister AWF w Gdańsku.

4 lutego 2009 dobrowolnie zgłosił się do oddziału Prokuratury Krajowej we Wrocławiu prowadzącej śledztwo w sprawie korupcji w polskim futbolu, gdzie złożył zeznania w charakterze świadka^[35].

W 2010 został nauczycielem akademickim w Wyższej Szkole Zarządzania i Coachingu we Wrocławiu^[36].

• Mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn prowadzonej przez Czesława Michniewicza

• Czesław Michniewicz – Strona oficjalna
• Czesław Michniewicz w bazie 90minut.pl