Czesława Betlejewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czesława Betlejewska (ur. 17 kwietnia 1943 w Przygodzicach k. Poznania) – zabytkoznawca, wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku. Jej synem jest artysta Rafał Betlejewski urodzony w 1969 r.

W 1966 roku ukończyła studia z zabytkoznawstwa i konserwatorstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Rok później została zatrudniona w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku. W latach 1975–1979 pełniła funkcję wojewódzkiego konserwatora zabytków. Piastując swoje stanowisko, zainicjowała i objęła nadzór nad konserwacją między innymi ołtarzy bocznych z kościoła św. Mikołaja w Gdańsku, ambony z kościoła św. Trójcy, wnętrza kościołów w Lęborku i Skarszewach. Podjęła się konserwacji cyklu obrazów z krużganków katedry w Pelplinie oraz ław i boazerii z Dworu Artusa. Zainicjowała koncepcję rewaloryzacji miast Hel i Gniew, a także badania architektoniczne i termowizyjne kamienic przyrynkowych w Gniewie. Koncepcję C. Betlejewskiej wykorzystano między innymi w opracowaniu adaptacji Spichlerza Oliwskiego na potrzeby Muzeum Etnograficznego (Muzeum Narodowe). W 1977 r. działaczka zorganizowała pierwszą wystawę „Zabytki na sprzedaż”, której celem było ułatwienie ich odbudowy i rewitalizacji^[1].

W 1979 roku Czesława Betlejewska objęła stanowisko kierownika Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w gdańskim oddziale Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Od roku 1992 była kustoszem pracowni mebli w gdańskim Muzeum Narodowym. W latach 2004–2008 pełniła funkcję wicedyrektora tego muzeum. W 2008 r. przeszła na emeryturę^[1].

Jest autorką dokumentacji „Gdańskie wnętrza mieszczańskie”^[2]. Do jej dorobku należy także między innymi opracowanie dokumentacji historyczno-urbanistycznej miast: Bytów^[3], Orneta^[4], Tolkmicko^[1], Braniewo^[5], Susz, Frombork, Krynica Morska, dokumentacji ruralistycznej dla wsi powiatów słupskiego i człuchowskiego^[1]. W roku 1995 we współpracy z grupą gdańskich naukowców prowadziła badania nad budownictwem wsi Swołowo^[6]. W 2006 opracowała scenariusz i utworzyła katalog wystawy „Klejnot w koronie Rzeczypospolitej” z okazji rocznicy II pokoju toruńskiego (1466)^[7][8], przedstawiającej rzemiosło artystyczne Gdańska na tle Prus Królewskich^[9][10].

Czesława Betlejewska pełniła funkcję prezesa rady Fundacji im. dr Katarzyny Cieślak, wspierającej młodych pracowników nauki w badaniach nad sztuką i kulturą Pomorza i Warmii^[1].

• „Klejnoty sztuki znad Renu. Malarstwo starokolońskie ze zbiorów Wallraf-Richartz-Museum w Kolonii” (1994, współautorka)^[11]
• „Meble gdańskie od XVI do XIX wieku” (2001)^[12]
• „Meble elbląskie XVII i XVIII wieku” (2004)^[13]
• „Klejnot w koronie Rzeczypospolitej. Sztuka zdobnicza Prus Królewskich” (2006, pod red.)^[14]