Czworak (budynek) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czworak – budynek mieszkalny o czterech mieszkaniach, z których każde ma osobne wejście z zewnątrz, wchodzący w skład zespołu zabudowań dworskich lub folwarcznych^[1]. Przeznaczony zazwyczaj dla służby folwarcznej lub sezonowych robotników rolnych^[2].

Analogicznie nazywane były dwojaki (dwa mieszkania), sześcioraki (sześć mieszkań) lub ośmioraki (osiem mieszkań).

Bibliografia

Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 37. ISBN 83-85001-89-1.

Przypisy

↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 68.
↑ Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 145. ISBN 978-83-213-4726-4.

[SZ-1] Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 68.

[2] Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 145. ISBN 978-83-213-4726-4.

[1]

[2]