Dłużnik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dłużnik (łac. debitor) – osoba zobowiązana do spełnienia świadczenia na rzecz innej osoby (wierzyciela) na podstawie łączącego je stosunku zobowiązaniowego.
W postępowaniu egzekucyjnym w administracji odpowiednikiem dłużnika jest zobowiązany[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eugeniusz Ochendowski , Postępowanie administracyjne ogólne, egzekucyjne i sądowoadministracyjne. Wybór orzecznictwa, s. 289 .