Dźwig – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dźwig – urządzenie podnoszące obsługujące określone poziomy, wyposażone w podstawę ładunkową poruszającą się wzdłuż sztywnych prowadnic, nachylonych do poziomu pod kątem większym niż 15 stopni, lub urządzenie podnoszące poruszające się po określonym torze[1].
Dźwigi dzielą się na:
- dźwigi szybowe, czyli windy
- dźwigi budowlane pionowe
- dźwigi pochyłe
- dźwigi okrężne
- dźwigi portowe, zwane też żurawiami portowymi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów (CELEX: 32014L0033).