Dan Wheldon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dan Wheldon
Ilustracja
Dan Wheldon w 2010 roku
Imię i nazwisko

Daniel Clive Wheldon

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1978
Emberton

Data i miejsce śmierci

16 października 2011
Las Vegas

Sukcesy

2005: Indianapolis 500 (zwycięzca)
2005: Indy Racing League (mistrz)
2006: 24h Daytona (zwycięzca)
2011: Indianapolis 500 (zwycięzca)

podpis

Daniel Clive Wheldon (ur. 22 czerwca 1978 w Emberton, zm. 16 października 2011 w Las Vegas) – brytyjski kierowca wyścigowy. Mistrz serii Indy Racing League w roku 2005.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął ściganie od kartingu już w wieku 4 lat. Do szesnastego roku życia często zwalniał się ze szkoły, aby brać udział w wyścigach. W 1999 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby tam rozwijać swoją karierę. Startował m.in. w takich seriach jak: Formuła Ford 2000, Toyota Atlantic oraz Indy Lights.

Indy Racing League/IndyCar

[edytuj | edytuj kod]
W latach 2006–2008 startował w zespole Chip Ganassi Racing
W latach 2008–2010 startował w zespole Panther Racing
W roku 2011 wystartował w zespole Bryan Herta Autosport w Indianapolis 500
Dan Wheldon podczas celebracji zwycięstwa w Indianapolis 500 2011

W 2002 roku wystartował w dwóch ostatnich wyścigach sezonu Indy Racing League w barwach zespołu Panther Racing. W następnym sezonie został kierowcą zespołu Andretti Green Racing i zdobył tytuł najlepszego nowicjusza (Rookie of the year). W 2004 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo na japońskim torze Twin Ring Motegi, a sezon zakończył z tytułem wicemistrza serii.

Rok 2005 był najlepszym w jego karierze. Wygrał sześć wyścigów w sezonie, w tym ten najważniejszy – Indianapolis 500 i zdobył tytuł mistrzowski. Pod koniec roku ogłosił, że od nowego sezonu przechodzi do konkurencyjnego zespołu Chip Ganassi Racing.

W styczniu 2006 odniósł pierwszy sukces ze swoim nowym zespołem – wygrał wyścig 24 godziny Daytony. W IndyCar natomiast wygrał dwa wyścigi i na koniec sezonu przegrał tytuł mistrzowski z Samem Hornishem Jr tylko ze względu na mniejszą liczbę zwycięstw (mieli tyle samo punktów, ale Hornish wygrał cztery wyścigi).

Kolejne dwa sezony były mniej udane, chociaż w obu wygrał dwa wyścigi i zajął 4. miejsce w klasyfikacji. W ostatnim wyścigu w 2008 roku (niepunktowanej imprezie w Australii) wystartował już w nowym zespole – Panther Racing – w którym spędził kolejne dwa sezony, zajmując w klasyfikacji miejsca pod koniec pierwszej dziesiątki.

W sezonie 2011 Wheldonowi nie udało się podpisać kontraktu na starty w pełnym cyklu zawodów, ale zatrudnił go Bryan Herta (z którym w latach 2003-2005 ścigali się w jednym zespole) na jednorazowy start w Indianapolis 500. Wyścig ten zakończył się w dość nietypowych okolicznościach. Zmierzający po pierwsze zwycięstwo w karierze J.R. Hildebrand rozbił swój pojazd na ostatnim okrążeniu wyścigu, dzięki czemu po raz drugi w karierze zwycięstwo w Indianapolis 500 odniósł Wheldon (Hildebrand dotoczył się na drugim miejscu). W dalszej części sezonu Dan został kierowcą testowym Dallary, przygotowującej nowe nadwozie dla serii IndyCar które zadebiutuje w 2012[1]. Pod koniec sezonu skorzystał z propozycji startu w wyzwaniu, które miało polegać na starcie do ostatniego wyścigu sezonu 2011 na torze w Las Vegas z ostatniej pozycji. W przypadku zwycięstwa otrzymałby 5 milionów dolarów do podziału po połowie z jednym z wylosowanych fanów[2].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

16 października 2011 podczas jedenastego okrążenia wyścigu IZOD IndyCar World Championship at Las Vegas doszło do karambolu z udziałem 15 samochodów. Wśród nich był pojazd prowadzony przez Wheldona. Wpadł on na jeden z poprzedzających go samochodów, wzbił w powietrze i rozbił się na siatce okalającej tor powyżej linii barier. Wheldon został wydobyty z wraku swojego pojazdu i przetransportowany helikopterem do szpitala, gdzie stwierdzono jego śmierć w wyniku odniesionych urazów[3][4].

Po śmierci Wheldona wyszło na jaw, że na kilka godzin przed feralnym wyścigiem podpisał on kilkuletni kontrakt na starty w zespole Andretti Autosport[5].

Starty w karierze

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
2000 Formuła Atlantic PPI Motorsports 12 4 2 159 2.
2001 Indy Lights PacWest Lights 12 0 2 149 2.
2002 Indy Racing League Panther Racing 2 0 0 35 36.
2003 IRL IndyCar Series Andretti Green Racing 14 0 0 312 11.
2004 IRL IndyCar Series Andretti Green Racing 16 2 3 533 2.
2005 IRL IndyCar Series Andretti Green Racing 17 0 6 618 1.
2006 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 14 2 2 475 2.
2007 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 17 1 2 466 4.
2008 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 17 0 2 492 4.
Panther Racing 1 0 0
2009 IRL IndyCar Series Panther Racing 17 0 0 354 10.
2010 IRL IndyCar Series Panther Racing 17 0 0 388 9.
2011 IRL IndyCar Series Bryan Herta Autosport/Sam Schmidt Motorsports 2 0 1 75 28.

Starty w Indianapolis 500

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2003 Dallara Honda 5 19 Wypadek
2004 Dallara Honda 2 3
2005 Dallara Honda 16 1
2006 Dallara Honda 3 4
2007 Dallara Honda 6 22 Kolizja
2008 Dallara Honda 2 12
2009 Dallara Honda 18 2
2010 Dallara Honda 18 2
2011 Dallara Honda 6 1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. IndyCar: Dan Wheldon tests series' new-for-2012 car at Indianapolis Motor Speedway. autoweek.com, 2011-09-27. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]. (ang.).
  2. One lucky fan could win $2.5 million!. indycar.com. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
  3. Dave Lewandowski: Wheldon succumbs to injuries in crash. indycar.com, 2011-10-16. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-18)]. (ang.).
  4. łw, Reuters: IndyCar. Tragedia na torze, supergwiazda Dan Wheldon nie żyje. sport.pl, 2011-10-17. [dostęp 2011-10-17]. (pol.).
  5. John Oreovicz: Dan Wheldon's death stuns racing world. espn.go.com, 2011-10-17. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]