Daniel Walewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Walewski

Data urodzenia	11 października 1751
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1820 Stróża
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Odznaczenia

Daniel Walewski herbu Kolumna (ur. 11 października 1751, zm. 14 grudnia 1820 w Stróży) – prezydent Trybunału Głównego Koronnego w 1783 i 1784 roku, archidiakon gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1815 roku, kantor gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1814 roku, kantor krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1793–1820, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Rzerzawa do 1795 roku.

Syn chorążego piotrkowskiego Aleksandra i Elżbiety Męcińskiej.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

• Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.4, Gniezno 1883, s. 202-204.
• Michał Kobierecki, Genealogia rodu Walewskich herbu Kolumna w XVII-XVIII w., w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica 72/2001, s. 126.
• Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 14, 22.