Daoxuan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daoxuan
Ilustracja
Data urodzenia

595

Data śmierci

667

Wyznanie

buddyzm

Daoxuan
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

道宣

Pismo tradycyjne

道宣

Hanyu pinyin

Dàoxuān

Wade-Giles

Tao-hsüan

Daoxuan (道宣; ur. 595, zm. 667) (kor. Tosŏn (도선), jap. Dōsen, wiet. Đaô Tuyên) – chiński mnich buddyjski, założyciel szkoły winailüzong.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był wybitnym uczonym buddyjskim i jest uważany za założyciela szkoły lü (winai), zwanej nanshan. Charakterystyczne dla niej jest przyjęcie reguły dyscyplinarnej szkoły dharmaguptaka, odłamu sarvāstivādy.

Daoxuan jest także autorem raportu dla cesarza, informującego go o stanie i rozwoju buddyzmu w Chinach. Omówione są tam szkoły buddyjskie, wśród nich nowa szkoła chan. Raport ten jest tradycyjnym źródłem wiadomości o wczesnym okresie chan w Chinach. Dzieło to powstało pomiędzy 645 a 667 r. i nosiło tytuł Xu gaoseng chuan, także Gaoseng zhuan’er ji lub Songgao sengzhuan (Biografie wybitnych mistrzów).

Oto jego dzieła znajdujące się w chińskiej i koreańskiej Tripitace. T – numer katalogowy tekstu w Taishō shinshū daizōkyō, Tokio 1924-1934; K – numer katalogowy tekstu w The Korean Buddhist Canon: a Descriptive Catalogue, pod red. Lewisa R. Lancastera, Berkeley 1979.

  • Tan wude busifen lushan busui jijiemo; napisane ok. 649 na górze Zhongnan. [T 1808, K 922]
  • Shijia fangzhi (650) [T 2088, K 1048]
  • Jishenchou sanbao gantong lu; napisane w 664 r. w klasztorze Qingguan. [T 2106, K 1069]
  • Daoxuan lüshi gantong lu (664). [T 2107, K 1070]
  • Xu gaoseng zhuan (續高僧傳) (649). [T 2060, K 1075]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Red. Stephan Schuhmacher, Gert Woerner. The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion. Shambala, Boston, 1989. ISBN 0-87773-433-X
  • Kenneth Ch'en. Buddhism in China. A Historical Survey. Princeton University Press. Princeton, 1973. ISBN 0-691-00015-8
  • Anukul Chandra Banerjee, Studies in Chinese Buddhism. Firma KLM (P) Ltd., Kalkuta, 1977.