Dariusz Popławski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy politologa. Zobacz też: Dariusz Popławski – polityk i wojskowy.

Dariusz Popławski (ur. 3 stycznia 1954)^[1] – polski politolog i dyplomata, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1977 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce. W 1996 uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 1977 jest pracownikiem naukowym Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1993–1997 pełnił funkcję wicedyrektora ISM, a od 2003 kierownika Studium Bezpieczeństwa Narodowego. W 2005 objął funkcję prodziekana Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. Od 2007 jest również pracownikiem Katedry Europeistyki WDiNP UW.

Od 2006 profesor nadzwyczajny w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, a od kwietnia 2007 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W 2015 został profesorem nauk społecznych.

W latach 1997–2002 pracował jako radca Ambasady RP w Kolonii.

Wypromował troje doktorów, m.in. Karinę Marczuk^[2].

• Leksykon Pokoju. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987. Brak numerów stron w książce (praca zbiorowa)
• Szwajcarska polityka bezpieczeństwa, Warszawa 2007

• Prof. dr hab. Dariusz Popławski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-28] .
• Nota biograficzna na stronie WNPiSM UW