Dawid Podsiadło – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dawid Podsiadło

Dawid Podsiadło (2021)
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1993 Dąbrowa Górnicza
Instrumenty	puzon, fortepian, instrumenty klawiszowe, dzwonki, ukulele, gitara, syntezator
Gatunki	indie pop, indie rock, rock, muzyka elektroniczna[1]
Zawód	piosenkarz, kompozytor, autor tekstów
Aktywność	od 2011
Wydawnictwo	Sony Music
Powiązania	Taco Hemingway, Curly Heads, Artur Rojek, Daria Zawiałow, Krzysztof Zalewski, Kortez, PRO8L3M, Sanah
Zespoły
Curly Heads
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Dawid Podsiadło (ur. 23 maja 1993 w Dąbrowie Górniczej) – polski piosenkarz, kompozytor oraz autor tekstów. Wokalista zespołu Curly Heads.

W 2012 zwyciężył w finale drugiej edycji programu telewizyjnego X Factor^[2]. W 2013 wydał debiutancki album pt. Comfort and Happiness, który był najlepiej sprzedającym się albumem tego roku w Polsce. Jego drugi album, Annoyance and Disappointment, ukazał się w 2015. Oba albumy dotarły do pierwszego miejsca polskiej listy sprzedaży i uzyskały status diamentowej płyty^[3]. W 2018 wydał trzeci album pt. Małomiasteczkowy, z którym trzeci raz z rzędu dotarł na szczyt listy OLiS, a także zdobył podwójny diament^[3]. Jego czwarty album, Lata dwudzieste (2022), podobnie jak poprzednie zajął pierwsze miejsce na polskiej liście sprzedaży i pokrył się diamentem.

Łącznie sprzedał ponad milion płyt w Polsce (stan na czerwiec 2024)^[4]. Był 18 razy nominowany do nagród Fryderyków, z czego 12-krotnie wygrywał plebiscyt^[5][6][7][8].

Urodził się i wychował w Dąbrowie Górniczej, gdzie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego. Rozwijał umiejętności muzyczne w lokalnej Szkole Muzycznej im. Michała Spisaka I stopnia (w klasie puzonu Grzegorza Pytlika) oraz w Młodzieżowym Ośrodku Pracy Twórczej^{[potrzebny przypis]}.

Mając 12 lat, wystąpił z piosenką zespołu Myslovitz „Długość dźwięku samotności” w amatorskim konkursie muzycznym w Tunezji, gdzie akurat spędzał wakacje z rodzicami^[9].

W 2011 wystartował w pierwszej edycji programu X Factor, w której odpadł na tzw. bootcampie, czyli w drugim etapie eliminacji^[10]. Następnie ze swoim zespołem Curly Heads brał udział w przesłuchaniach do programu Mam talent!, jednak nie przeszli do kolejnego etapu, a Podsiadło nie zgodził się na samodzielny awans do drugiej rundy. W 2012 ponownie wystartował w X Factorze i tym razem dotarł do odcinka finałowego, w którym decyzją telewidzów został laureatem drugiej edycji programu^[2]. W finale wykonał m.in. piosenkę Katie Melui „Better Than a Dream” w duecie z artystką^[11].

W maju 2013, nakładem wytwórni płytowej Sony Music Entertainment Poland, ukazał się jego debiutancki album studyjny pt. Comfort and Happiness^[12], który w pierwszym tygodniu po premierze uplasował się na 1. miejscu w zestawieniu OLiS^[3][13]. W czerwcu otrzymał dwie nominacje do nagrody Eska Music Awards w kategoriach: najlepszy artysta oraz najlepszy artysta w sieci^[14]. 2 czerwca na warszawskim Torwarze wystąpił jako support przed koncertem Lany Del Rey^[15]. 3 lipca zaśpiewał na Tent Stage podczas 12. edycji Open’er Festival w Gdyni, a 9 sierpnia był jednym z wykonawców na festiwalu Coke Live Music w Krakowie^[16]. We wrześniu został nominowany do nagrody Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy^[17], a pod koniec 2013 – do Paszportów „Polityki” w dziedzinie muzyki popularnej^[18]. W lutym 2014 otrzymał cztery Fryderyki^[5], a w marcu został laureatem nagrody Wiktora dla gwiazdy piosenki^[19]. Miesiąc później otrzymał dwie nominacje do Superjedynek, odbywających się w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w kategoriach: SuperArtysta i SuperAlbum (za Comfort and Happiness)^[20]. W maju wystąpił w koncercie TOP na TOPtrendy 2014 wśród 10 artystów z największą liczbą sprzedanych płyt w poprzedzającym roku w Polsce; z albumem Comfort and Happiness zajął pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej^[21]. W sierpniu poinformował, że poza granicami kraju będzie posługiwał się anglojęzycznym pseudonimem David Ross^[22]. W grudniu dołączył do zespołu radiowej Czwórki, w której prowadził audycję Podsiadówka^[23]. 29 maja 2015 otrzymał Bursztynowego Słowika podczas koncertu Polsat SuperHit Festiwal 2015^[24].

We wrześniu 2015 poinformował o nadchodzącej premierze drugiej płyty^[25]. 9 września wydał pierwszy singiel z albumu – „W dobrą stronę”^[26], który zajął pierwsze miejsce na liście Airplay^[27] i dotarł na szczyt większości list przebojów radiowych w Polsce^[28][29][30]. Singel również zdobył status diamentowej płyty^[31]. 6 listopada 2015 ukazał się album Annoyance and Disappointment, który wkrótce zadebiutował na pierwszym miejscu listy OLiS^[32]. Wydawnictwo do 2018 sprzedało się w nakładzie ponad 150 tys. egzemplarzy, zdobywając status diamentowy^[33]. Album był piątą najlepiej sprzedającą się płytą w Polsce w 2015^[34], ponadto był nominowany do Fryderyków 2016 w kategorii Album roku pop^[35], a utwór „W dobrą stronę” został nominowany do Fryderyków w kategorii Utwór roku oraz Teledysk roku, w której wygrał^[35]. 3 marca 2016 wydał singel „Forest”, który po pewnym czasie został certyfikowany złotem^[36][37]. 17 czerwca wydał trzeci singel, „Pastempomat”^[38]. Utwór uplasował się na 46. miejscu na liście Airplay^[39] i zdobył status potrójnej platyny^[40]. 26 sierpnia 2016 podczas gali Eska Music Awards 2016 otrzymał statuetkę w kategorii Najlepszy artysta^[41]. Na początku października 2016 zaprezentował utwór „Tapety”, a niedługo później rozszerzoną wersję albumu Annoyance and Disappointment^[42]. Piątym i ostatnim singlem promującym album została piosenka „Where Did Your Love Go?”, którą wydał do promocji radiowej na początku grudnia 2016^[43]. Pod koniec roku ogłosił zawieszenie kariery, polegające m.in. na rocznej przerwie od grania koncertów^[44].

6 czerwca 2018 powrócił na rynek teledyskiem do piosenki „Małomiasteczkowy”, który został pierwszym singlem z jego trzeciego albumu oraz dotarł na szczyt listy Airplay^[45] i większości list przebojów radiowych w Polsce^[28][29][30]. 19 października 2018 zadebiutował jako prowadzący audycję Małomiasteczkowy program na antenie radia RMF FM^[46]. 5 października opublikował singel „Nie ma fal”, z którym dotarł do trzeciego miejsca na liście Airplay^[47] oraz pierwszego miejsca na większości list przebojów radiowych w Polsce^[28][29][30]. 19 października wydał album pt. Małomiasteczkowy, z którym zadebiutował na pierwszym miejscu listy OLiS^[32] i który w kilka dni po premierze sprzedał się w nakładzie ponad 30 tys. egzemplarzy, zdobywając status platynowej płyty^[48]; do stycznia 2019 album rozszedł się w nakładzie ponad 120 tys. egzemplarzy^[49]. W ramach promocji płyty odbył serię koncertów pod hasłem Małomiasteczkowa trasa, która obejmowała występy w głównych miastach Polski^[50]. Po zakończeniu trasy wyruszył w kolejną, Wielkomiejski Tour, tym razem odwiedzając mniejsze miejscowości^[51]. W maju 2019 wraz z Taco Hemingwayem ogłosił koncert na Stadionie Narodowym w Warszawie. Wydarzenie zdobyło duży rozgłos, a w niemal trzy godziny wyprzedano wszystkie bilety, ponad 60 tysięcy miejsc, co pozwoliło zapełnić cały stadion. Tym samym pobili rekord Polski i sprzedali więcej biletów, niż Metallica czy Coldplay^[52]. Również w 2019 został współproducentem filmu (Nie)znajomi^[53].

W maju 2020, podczas trwania pandemii COVID-19, wziął udział w akcji #hot16challenge2, promującej zbiórkę funduszy na rzecz personelu medycznego^[54]. Od 2021 razem z Radosławem Kotarskim prowadzi podcast Podsiadło Kotarski Podcast o tematyce szeroko pojętej popkultury^[55]. W tym samym roku wraz z Darią Zawiałow i Vito Bambino wszedł w skład supergrupy Męskie Granie Orkiestra 2021, z którą nagrał singiel „I Ciebie też, bardzo” promujący festiwal Męskie Granie 2021^[56]. W czerwcu 2022 zapowiedział trasę koncertową Postprodukcja Tour^[57], na której będzie promował swój nowy album pt. Lata dwudzieste. Singlem przewodnim z płyty jest „Post”, który został opublikowany 24 czerwca 2022 na platformach streamingowych.

Deklaruje się jako ateista. Jest krytykiem polskiego Kościoła katolickiego^[58] i planuje dokonać aktu apostazji^[59].

Jest przeciwnikiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z października 2020 roku zaostrzającego regulacje prawne dotyczące przerywania ciąży w Polsce^[60].

W teledysku do utworu „Trofea” skrytykował decyzję rządu w sprawie masowego odstrzału dzików^[61][62].

 Osobny artykuł: Lista nagród i nominacji Dawida Podsiadły.

 Zobacz więcej w artykule Curly Heads, w sekcji Dyskografia.

 Osobny artykuł: Dyskografia Dawida Podsiadły.

Albumy studyjne

• Comfort and Happiness (2013)
• Annoyance and Disappointment (2015)
• Małomiasteczkowy (2018)
• Lata dwudzieste (2022)

• 2013–2014: Comfort and Happiness Tour^[63][64]
• 2016: Son of Analog Tour^[65]
• 2016: Andante Cantabile Tour^[66]
• 2018: Małomiasteczkowa Trasa^[50]
• 2019: Wielkomiejski Tour^[51]
• 2020: Leśna muzyka^[67]
• 2022: Postprodukcja Tour^[57]
• 2023: Przed i po Tour^[68]
• 2024: Trasa stadionowa Dawida Podsiadło^[69]

Aktor

• 2013: Zabicie ciotki – etiuda szkolna
• 2020: Król – dwie role: kolega Emilii; piosenkarz u Glajszmitki (odc. 6)
• 2021: The Office PL – jako on sam

Producent

• 2019: (Nie)znajomi – koproducent
• 2022: Johnny – koproducent

Źródło^[70]

• Oficjalna strona Dawida Podsiadły