Debra Paget – Wikipedia, wolna encyklopedia

Debra Paget
Ilustracja
Debra Paget (1958)
Imię i nazwisko

Debralee Griffin

Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1933
Denver

Zawód

aktorka

Współmałżonek

1. David Street (styczeń-kwiecień 1958; rozwód)
2. Budd Boetticher (1960-61; rozwód)
3. Louis C. Kung (1964-80; rozwód)

Lata aktywności

1946-65

Debra Paget; właściwie Debralee Griffin (ur. 19 sierpnia 1933 w Denver) − amerykańska aktorka.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Aktorka największe sukcesy odniosła w latach 50.; kiedy zagrała m.in. w westernie Złamana strzała (1950) z Jamesem Stewartem, epickim filmie biblijnym Cecila B. DeMille'a Dziesięcioro przykazań (1956) czy filmie Love Me Tender (1956), w którym po raz pierwszy na ekranie pojawił się Elvis Presley.

Debiutowała już jako 13-latka na teatralnej scenie w sztuce Wesołe kumoszki z Windsoru wg Williama Szekspira. Dwa lata później, w 1948 pojawiła się w filmie noir Roberta Siodmaka pt. Krzyk miasta. Zaowocowało to podpisaniem kontraktu z wytwórnią 20th Century Fox i kolejnymi filmowymi rolami. Pod koniec lat 50. zakończyła współpracę z wytwórnią i jej popularność zaczęła spadać. Grała wówczas w produkcjach niemieckich i włoskich; współpracując m.in. z Fritzem Langiem. W 1965 po tym jak po raz trzeci wyszła za mąż i urodziła syna, w wieku zaledwie 32 lat zrezygnowała ostatecznie z aktorstwa.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej pierwsze 2 małżeństwa trwały zaledwie kilka miesięcy i zakończyły się rozwodami. Pierwszym mężem Debry był aktor i piosenkarz David Street, drugim znany reżyser filmowy Budd Boetticher. W 1964 poślubiła Ling (Louis) C. Kunga (ur. 1921, zm. 1996), przedsiębiorcę z branży naftowej chińskiego pochodzenia. Był on potomkiem Konfucjusza; synem H. H. Kunga, bankiera i polityka; który w latach 30. uchodził za najbogatszego człowieka w Chinach. Para miała jednego syna. Rozwiedli się w 1980[1].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Debra Paget Weds Oilman, Nephew of Madame Chiang. newspapers.com. [dostęp 2015-06-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]