Dekarz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dekarz – rzemieślnik, zajmujący się pokrywaniem i naprawianiem dachów materiałami dekarskimi tj.: dachówkami, blachodachówkami, kamieniem np. łupkiem naturalnym lub strzechą.
Dekarz jako zawód wyodrębnił się w dwóch ostatnich dziesięcioleciach XIX wieku. Cieśla po wywieszeniu wiechy i poczęstunku u gospodarza pozostawiał dalszą część pracy dekarzowi. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od deku – formy pokrycia dachowego z targanej słomy, przyciśniętej młodymi drzewkami i ciężkimi gałęziami. Z tej nazwy wywodzi się słowo dekować, czyli układać dach. Wcześniej zadaniami dekarza zajmował się cieśla.
Nazwa zawodu pochodzi z niemieckiego Decker[1] (osoba pokrywająca).
Stowarzyszenia
[edytuj | edytuj kod]W Polsce działa m.in. Polskie Stowarzyszenie Dekarzy (rok zał. 1999), będące członkiem International Federation for the Roofing Trade (IFD) o zasięgu światowym[2]. Prezesem IFD na lata 2013–2016 został wybrany Michał Olszewski[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witold Doroszewski (red.): dekarz. [w:] Słownik języka polskiego PWN [on-line]. [dostęp 2014-06-24].
- ↑ Full members. [w:] International Federation for the Roofing Trade [on-line]. [dostęp 2014-06-24].
- ↑ Michał Olszewski Prezydentem Światowej Federacji Dekarskiej. [w:] Polskie Stowarzyszenie Dekarzy [on-line]. 2013. [dostęp 2014-06-24].