Det Radikale Venstre – Wikipedia, wolna encyklopedia

Det Radikale Venstre
Ilustracja
Państwo

 Dania

Lider

Martin Lidegaard

Data założenia

21 maja 1905

Adres siedziby

Christiansborg
1240 Kopenhaga K

Ideologia polityczna

socjalliberalizm

Poglądy gospodarcze

socjalliberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Odnówmy Europę

Młodzieżówka

Radikal Ungdom

Barwy

magenta, niebieska

Strona internetowa

Radykalna Lewica (Duńska Partia Socjalliberalna) (duń. Det Radikale Venstre (Danmarks social-liberale parti), RV) – duńska partia polityczna o profilu socjalliberalnym[1]. Ugrupowanie należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Partia została założona na zjeździe przeprowadzonym w Odense w dniach 20–21 maja 1905. Powołała ją grupa działaczy, która opuściła Partię Reform Venstre, głosząca hasła antymilitarne. W późniejszych latach przyjęło program socjalliberalny, określając się jako partia zachowująca równy dystans wobec socjalizmu i kapitalizmu, poszukująca równowagi między indywidualizmem a zobowiązaniami wobec wspólnoty[3].

Ugrupowanie tworzyło samodzielnie rządy w latach 1909–1910 i 1913–1920[3] (premierem był wówczas Carl Theodor Zahle). Partia ponownie znalazła się u władzy w latach 1968–1971, gdy na czele rządu stał jej ówczesny lider Hilmar Baunsgaard. W latach 1988–1990 była częścią koalicji rządowej wspierającej gabinet Poula Schlütera. W latach 90. podjęła bliską współpracę z Socialdemokraterne, m.in. wchodząc w skład gabinetów kierowanych przez socjaldemokratów: Poula Nyrupa Rasmussena (1993–2001) i Helle Thorning-Schmidt (2011–2015)[3].

W okresie powojennym partia nieprzerwanie reprezentowana w Folketingecie, posiadając z reguły do kilkunastu posłów. Najwyższe poparcie odnotowała w 1968 (15%), wprowadzając wówczas 27 posłów. Najsłabsze poparcie otrzymała w 1977 (3,6%), kiedy jej reprezentacja poselska zmalała do 6 osób. W kolejnych latach wprowadzała od 7 do 11 deputowanych, lepsze wyniki uzyskiwała w 2005, 2011 i 2019 (wprowadzając co najmniej 16 posłów).

Liderzy partii okresu powojennego

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Parties and Elections in Europe: Denmark. parties-and-elections.eu. [dostęp 2015-06-28]. (ang.).
  2. ALDE Member Parties. aldeparty.eu. [dostęp 2020-10-19]. (ang.).
  3. a b c Det Radikale Venstre. denstoredanske.dk. [dostęp 2014-06-29]. (duń.).
  4. Leaders of Denmark. zarate.eu. [dostęp 2020-12-01]. (ang.).
  5. Michael Barrett: Leader of Danish political party steps down over sexual harassment case. thelocal.dk, 8 października 2020. [dostęp 2020-12-01]. (ang.).
  6. a b Olivia Høj, Silas Bay Nielsen: De Radikale har fået Martin Lidegaard som ny politisk leder. dr.dk, 3 listopada 2022. [dostęp 2022-11-03]. (duń.).