Diecezja Parmy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diecezja Parmy
Diocesi di Parma
Ilustracja
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Parmie
Państwo

 Włochy

Siedziba

Parma
Piazza Duomo 1, 43100 Parma, Italia

Data powołania

IV w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

metropolia

metropolia Modena-Nonantola

katedra

Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Biskup diecezjalny

Enrico Solmi

Dane statystyczne (2007)
Liczba wiernych
• odsetek wiernych

308 337
96,1

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

275
165
110

Liczba osób zakonnych

684

Liczba parafii

309

Powierzchnia

2 100 km²

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parma”
Ziemia44°48′N 10°20′E/44,800000 10,333333
Strona internetowa

Diecezja parmeńska (łac. Dioecesis Parmensis; ital. Diocesi di Parma) – diecezja Kościoła rzymskokatolickiego we Włoszech, z siedzibą w Parmie. Została erygowana w IV w. jako sufragania metropolii mediolańskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W połowie V w. biskupstwo parmeńskie było podporządkowane arcybiskupstwu Rawenny. Katedra parmeńska została zniszczona przez pożar 10 sierpnia 1058 r. Poza miastem na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki rozpoczęto budowę nowej katedry, którą ukończono w 1074 r. Konsekracji świątyni dokonał w 1106 r. papież Paschalis II. 3 stycznia 1117 r. kościół został zniszczony przez trzęsienie ziemi i musiano go przebudować.

W 1582 r. diecezję Parmy jako sufraganię podporządkowano archidiecezji Bolonii, a 26 maja 1806 r. – archidiecezji Genui. 30 marca 1818 r. diecezję wyłączono z granic metropolii i podporządkowano bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. Od 14 sierpnia 1892 r. biskupi Parmy nosili także tytuł opata klasztoru cystersów w Fontevivo. 8 grudnia 1976 r. diecezja Parmy stała się sufraganią metropolii Modena-Nonantola.

Patronem diecezji jest św. Bernard.

Biskupi

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]