Dienga – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dienga – srebrna moneta rosyjska bita od schyłku XIV wieku w Moskwie, a w pierwszej połowie XV w. także w innych rejonach Rosji, jako 1/200 grzywny srebra i 1/200 moskiewskiego rubla obrachunkowego[1].
Po reformie z 1534 r. pojawiły się dwa nominały[1]:
- dienga nowogrodzka (nowgorodka) – zwana powszechnie kopiejką i
- dienga moskiewska (moskowka, szabelna albo mieczowa – od jeźdźca z szablą) – o połowę lżejsza od nowogrodzkiej.
Dienga moskiewska, nazywana też po prostu diengą, ważyła ok. 0,34 grama, jako 1/600 grzywny srebra. W latach 1700–1828 dienga była bita w miedzi.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Mikołajczyk , Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 77, ISBN 83-01-09710-8 .