Dienga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwie srebrne dengi Republiki Nowogrodzkiej 1420–1478

Dienga – srebrna moneta rosyjska bita od schyłku XIV wieku w Moskwie, a w pierwszej połowie XV w. także w innych rejonach Rosji, jako 1/200 grzywny srebra i 1/200 moskiewskiego rubla obrachunkowego[1].

Po reformie z 1534 r. pojawiły się dwa nominały[1]:

  • dienga nowogrodzka (nowgorodka) – zwana powszechnie kopiejką i
  • dienga moskiewska (moskowka, szabelna albo mieczowa – od jeźdźca z szablą) – o połowę lżejsza od nowogrodzkiej.

Dienga moskiewska, nazywana też po prostu diengą, ważyła ok. 0,34 grama, jako 1/600 grzywny srebra. W latach 1700–1828 dienga była bita w miedzi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 77, ISBN 83-01-09710-8.