Difilos z Synopy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Difilos z Synopy (st. grc. Δίφιλος, Diphilos, żył w IV/III w. p.n.e.) – starożytny grecki dramatopisarz, autor komedii, będący jednym z głównych przedstawicieli nowej komedii attyckiej. Pochodził z Synopy, mieszkał w Atenach współcześnie z Menandrem i Filemonem z Syrakuz. Wiadomo, że stworzył około setki komedii, które nie dochowały się do czasów współczesnych – znanych jest ok. 50 tytułów i kilka fragmentów[1] zawartych w przekazach m.in. w Uczcie mędrców Atenajosa z Naukratis.
Kilkakrotnie zwyciężał w agonie dramatycznym. Jego styl literacki odznaczał się wyjątkową czystością i prostotą języka. Naśladowców znalazł wśród rzymskich epigonów – Plauta (Casina i Rudens) i Terencjusza.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Theodorus Kock Comicorum atticorum fragmenta, t. 2, B. G. Teubner, Lipsk 1884, (dostęp on-line)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hasło dotyczące Difilosa z Synopy w internetowej encyklopedii Onet.pl, dostęp 2009-08-25
Kontrola autorytatywna (osoba):