Dno doliny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dno doliny Harau (Sumatra Zachodnia)

Dno doliny – spłaszczenie terenu w najniższym punkcie pomiędzy zboczami doliny, wziętym z poprzecznego przekroju tej doliny[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dno doliny. W: Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Wyd. trzecie. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985, s. 122. ISBN 83-02-00870-2.