Dolina Krzemowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dolina Krzemowa (ang. Silicon Valley) – nazwa nadana północnej części Doliny Santa Clara, która znajduje się w amerykańskim stanie Kalifornia. Region od lat 50. XX wieku stanowi centrum amerykańskiego sektora zaawansowanych technologii (ang. high-tech) i jest siedzibą wielu korporacji transnarodowych.

Termin został utworzony przez amerykańskiego dziennikarza Dona C. Hoeflera w 1971 roku^[1]. Korzystne warunki do rozwoju przedsiębiorczości, działalność Stanford University i niskie w tamtym czasie ceny nieruchomości przyczyniły się do dynamicznego rozwoju Doliny.

Wiele państw i regionów usiłuje powtórzyć sukces Doliny Krzemowej z ograniczonym skutkiem. Dolina Krzemowa charakteryzuje się położeniem w pobliżu uniwersytetów i rządowych centrów badawczych, dużą liczbą wykształconych pracowników i dostępem do venture capital. Czynniki te nie są unikalne dla Doliny Krzemowej. Według Barry'ego Jaruzelskiego o sukcesie decyduje to, że, w porównaniu z amerykańskimi przedsiębiorstwami wydającymi najwięcej na badania i rozwój, przedsiębiorstwa z Doliny Krzemowej posiadają strategie innowacyjne w znacznie większym stopniu zorientowane na potrzeby użytkowników, decyzje o strategii innowacyjnej są podejmowane na najwyższym szczeblu przedsiębiorstwa i jest ona bardziej zintegrowana z ogólną strategią biznesową^[2]^[3].

Powstanie

Dolina Krzemowa powstała w bardzo sprzyjających okolicznościach. Było to miejsce, w którym panował dobry klimat. Deszcz padał tylko zimą, temperatura nie spadała poniżej 15 °C, natomiast latem nie przekraczała 30 °C.

Pierwotnie był to obszar typowo rolniczy – mieszkańcy uprawiali na pobliskich niewielkich wzgórzach sady pomarańczy i brzoskwiń oraz plantacje karczochów.

Po trzęsieniu ziemi w San Francisco na początku XX wieku rozpoczął się napływ przybyszów. Gubernator Kalifornii Leland Stanford, aby uczcić pamięć zmarłego syna, ufundował w Stanford (koło Palo Alto) uniwersytet. Za symboliczny początek Doliny Krzemowej uważa się założenie w 1939 w wynajętym garażu przez Billa Hewletta i Davida Packarda spółki Hewlett-Packard^[4].

Dynamiczny rozwój Dolina Krzemowa zawdzięczała w dużym stopniu II wojnie światowej. Wtedy najsilniejsze ośrodki technologiczne i badawcze USA skoncentrowane były niekorzystnie pod względem strategicznym (wojna z Japonią) w stanach na wschodnim wybrzeżu. Część badań i produkcji zdecydowano przesunąć do Kalifornii. Sprowadzono tam specjalistów, a tamtejsze fabryki zaczęły produkować, zamiast pługów i traktorów, czołgi i radary.

W roku 1980 w Krzemowej Dolinie działało 90 przedsiębiorstw zatrudniających 25 tys. osób. Pracowano nad zaawansowanymi technologiami przemysłowymi (produkcja półprzewodników). Głównym odbiorcą tych produktów była armia Stanów Zjednoczonych.