Dolinczański Żleb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dolinczański Żleb – żleb na wschodnich stokach Grzesia w polskich Tatrach Zachodnich. Spada łukiem w północno-wschodnim kierunku do Doliny Chochołowskiej, przed wylotem ostro zakręcając w południowo-wschodnim kierunku. Wylot znajduje się w odległości ok. 300 m od południowego skraju Polany Chochołowskiej, na wysokości ok. 1130 m^[1]. W górnej części żleb ma kilka odnóg, które podchodzą pod szczyt Grzesia i Łuczniańską Przełęcz^[1]. Dnem żlebu spływa Dolinczański Potok uchodzący do Chochołowskiego Potoku. W górnej części jest trawiasty, dołem porośnięty lasem. Nazwa żlebu pochodzi prawdopodobnie od tego, że dawniej nazywany był Dolinką^[2]. Zimą schodzą nim lawiny. 28 grudnia 1964 r. pod zwałami śniegu zginęło tutaj dwóch taterników^[3]. Dolinczański Żleb i Łuczniańska Przełęcz były dawniej używane jako przejście z Doliny Chochołowskiej do Doliny Łatanej, chodzili tędy m.in. podhalańscy kosiarze do pracy zarobkowej na Słowacji^[2].