Domaniów (województwo dolnośląskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domaniów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

oławski

Gmina

Domaniów

Wysokość

140 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

792[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-216[3]

Tablice rejestracyjne

DOA

SIMC

0874302

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Domaniów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Domaniów”
Położenie na mapie powiatu oławskiego
Mapa konturowa powiatu oławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Domaniów”
Położenie na mapie gminy Domaniów
Mapa konturowa gminy Domaniów, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Domaniów”
Ziemia50°53′38″N 17°07′50″E/50,893889 17,130556[1]

Domaniów (niem. Thomaskirch) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Domaniów.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Domaniów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Domaniów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Domaniów to stara XII-wieczna wieś. W pierwszej wzmiance, w dokumencie z 1223 roku wymieniona jako Domaniowo, w innym dokumencie z roku 1267 - jako Domaneuici. Z zapisów tych wynika, że w XIII wieku używano zamiennie nazwy Domaniów i Domaniewice. Wieś nazwana jest od imienia właściciela, Domania. Domań to skrócona forma imienia Domasław. Wieś tę otrzymał od Henryka Brodatego, księcia śląskiego jego skarbnik Piotr Wojsławic. W tym czasie we wsi stał już kościół. Piotr przed śmiercią podarował wieś cysterkom z Trzebnicy. W 1348 roku Domaniów znalazł się w państwie czeskim i pozostał w jego granicach do końca XVII wieku. Śmierć ostatniego przedstawiciela dynastii Piastów śląskich, księcia legnicko-brzeskiego Jerzego Wilhelma w 1675 roku spowodowała, że Domaniów znalazł się w granicach monarchii Habsburskiej. W 1741 roku został włączony do Prus. Cysterki z Trzebnicy przebywały w Domaniowie aż do sekularyzacji dóbr zakonnych w 1810 roku. Domaniów zachował polski charakter do XIX w. a msze w miejscowym kościele zlikwidowano w 1814 lub 1824 r. Od 1945 r. w granicach Polski.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:

  • układ ruralistyczny wsi, z XIII w., zmieniony w pierwszej połowie XIX w.
  • kościół parafialny pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, z początku XIV wieku, wzniesiony w stylu gotyckim. Jego fundatorkami były niewątpliwie cysterki z Trzebnicy. Około roku 1700 kościół został przebudowany i uzyskał wówczas wystrój barokowy. Ołtarz główny i dwa boczne, wykonane z drewna polichromowanego pochodzą z połowy XVIII wieku. Na trzykondygnacyjnej wieży, pokrytej barokowym, cebulastym hełmem, znajduje się dzwon noszący rok 1462.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 25766
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 233 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 133. [dostęp 2012-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]