Donato Bramante – Wikipedia, wolna encyklopedia

Donato Bramante
Ilustracja
Imię i nazwisko

Donato di Angelo di Pascuccio

Data i miejsce urodzenia

1444
Monte Asrualdo

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1514
Rzym

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

architektura, malarstwo

Epoka

renesans

Santa Maria delle Grazie w Mediolanie

Donato Bramante, właśc. Donato di Angelo di Pascuccio (ur. 1444 w Monte Asrualdo, zm. 11 kwietnia 1514 w Rzymie) – włoski architekt i malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pracował w Urbino, gdzie kształcił się pod kierunkiem Melozza da Forlì, Piera della Francesca i Andrei Mantegni. W 1474 udał się do Mediolanu, gdzie wprowadził styl renesansowy. Od ok. 1479 służył u księcia Ludwika Sforzy. Do ok. 1490 pracował dla niego także w innych miastach Lombardii, m.in. w Pawii i być może w Legnano. W 1499, kiedy Ludwik został wygnany z Mediolanu przez króla Francji Ludwika XII, Bramante był zmuszony udać się do Rzymu, pod opiekę kardynała Raffaela Riario, a później kardynała Della Rovere, późniejszego papieża Juliusza II. W Rzymie spędził 15 lat. Od 1503 był głównym architektem i inżynierem papieża Juliusza II.

Czerpał inspiracje z architektury antycznej i starochrześcijańskiej, a także twórczości m.in. L.B. Albertiego, Filippa Brunelleschiego, Piera della Francesca, Leonarda da Vinci czy Andrea Mantegni. Posługiwał się czystymi formami antycznymi. Pisał również poezje.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
Chrystus przy słupie, ok. 1480 – 1481, Pinakoteka Brera w Mediolanie

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Malarstwo

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]