Doniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Doniec
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Ukraina
 Rosja

Rzeka
Długość 1053 km
Powierzchnia zlewni

98 900 km²

Średni przepływ

159 m3/s m³/s

Źródło
Miejsce Wyżyna Środkoworosyjska
Współrzędne

51°00′26,0″N 37°03′34,2″E/51,007222 37,059500

Ujście
Recypient Don
Miejsce

Ust'-Donieck

Współrzędne

47°36′02,2″N 40°53′49,9″E/47,600600 40,897200

Mapa
Mapa rzeki
Doniec i Don
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Doniec[1] (ros. Северский Донец, Siewierskij Doniec; ukr. Сіверський Донець, Siwerśkyj Doneć) – rzeka w Rosji i na Ukrainie, prawy (najdłuższy) dopływ Donu o długości 1053 km i powierzchni dorzecza 98 900 km²[2].

Hydrologia

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka wypływa ze źródeł na południowych zboczach Wyżyny Środkoworosyjskiej, płynie skrajem Wyżyny Donieckiej, a do Donu uchodzi na południe od miejscowości Ust'-Donieck.

Główne dopływy:

Doniec jest żeglowny na odcinku 220 km od ujścia (do Kamieńska Szachtyńskiego). W górnym biegu rzeki znajduje się Zbiornik Pieczenieski. Doniec zaopatruje w wodę Charków i Zagłębie Donieckie (poprzez Kanał Doniec-Donbas).

Miejscowości i obiekty

[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze miejscowości nad Dońcem: Biełgorod, Czuhujew, Izjum, Lisiczańsk, Rubieżnoje, Siewierodonieck, Szczastia, Donieck, Kamieńsk Szachtyński, Biełaja Kalitwa.

Nad Dońcem znajduje się zespół pomnikowy na górze Kremeneć.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.
  2. Doniec, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-20].