Droga Morawska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Droga Morawska (dawniej niem. Mährische Strasse) – droga leśna^[1] (lokalna) w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim, powiat kłodzki.

Droga lokalna w Sudetach Wschodnich, oddzielająca Góry Bialskie od Masywu Śnieżnika, prowadząca z Bolesławowa do przejścia granicznego na Przełęczy Płoszczyna, przez teren Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego^[2].
Początek drogi położony jest na wysokości około 560 m n.p.m. w Bolesławowie^[3]. Droga głównie prowadzi widokową doliną Morawki^[3]. Droga ma nawierzchnię asfaltową do Przełęczy Płoszczyna (817 m n.p.m.), do której prowadzi serpentynami^[3]. Długość drogi wynosi 7,8 km przy różnicy wzniesień około 250 m^[3]. W przeszłości nosiła nazwę "Droga Nowomorawska"^[2].

Drogę wybudowano w 1886 roku staraniem Marianny Orańskiej^[2]. W XIX wieku droga miała bardzo ważne znaczenie dla lokalnego przemysłu górniczego i ruchu turystycznego^[3]. Stanowiła połączenie ośrodków górniczych w Bolesławowie i Starým Měste w Czechach oraz jedną z najbardziej popularnych tras turystycznych^[3]. Korzystali z niej głównie kuracjusze z Lądka-Zdroju wędrując na Wysoki Jesionik (czes. Hrubý Jesenik) w Czechach. Obecnie znaczenie drogi nie jest duże, zaliczana jest do zapomnianych dróg w Masywie Śnieżnika^[2].

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6