Drop goal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Drop goal – metoda zdobywania punktów w rugby union i rugby league, polegająca na kopnięciu piłki po koźle, w trakcie otwartej gry (nie jest to stały fragment gry). Punkty zdobyte zostają tylko wtedy, gdy piłka przekroczy linię bramkową pomiędzy słupami i nad poprzeczką, nie dotykając ziemi pomiędzy kopem a przekroczeniem linii bramkowej. Piłka może odbić się od słupa lub poprzeczki, jeżeli po tym przejdzie w wyznaczonym korytarzu, również zaliczane są punkty.

W rugby union drop goal jest wart 3 punkty, w rugby league natomiast 1 punkt. W wypadku zdobycia punktów grę wznawia się kopem ze środka boiska (podobnie jak na początku każdej połowy). Wznowienia dokonuje drużyna tracąca punkty lub w wypadku rugby 7 drużyna zdobywająca punkty. W wypadku nieudanej próby gra toczy się dalej, a próbę traktuje się jako podanie nogą do przodu, co skutkuje zastosowaniem przepisów o spalonym. Najczęściej nieudana próba drop goala skutkuje wypadnięciem piłki na aut lub poza linię martwej piłki. Drużyna broniąca ma prawo atakować kopacza będącego w posiadaniu piłki oraz podejmować próby „nakrycia piłki”, czyli manewru podobnego do siatkarskiego bloku, który nie skutkuje błędem podania ręką do przodu, nawet jeżeli piłka odbije się od dłoni zawodnika w stronę pola punktowego przeciwnika.

• Laws of the Game Rugby Union. World Rugby, 2018. s. 46–50, 116–117. [dostęp 2018-05-31].
• International Laws of the Game. Rugby League International Federation, 2017. s. 12–15. [dostęp 2018-05-31].