Drzecin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Drzecin

wieś
Wjazd do wsi
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	słubicki
Gmina	Słubice
Liczba ludności (14 grudnia 2015)	296[2]
Kod pocztowy	69-100[3]
Tablice rejestracyjne	FSL
SIMC	0187079
Położenie na mapie Polski Drzecin
Położenie na mapie województwa lubuskiego Drzecin
Położenie na mapie powiatu słubickiego Drzecin
Położenie na mapie gminy Słubice Drzecin
52°23′12″N 14°37′59″E/52,386667 14,633056[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Drzecin (niem. Trettin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice, przy drodze krajowej nr 31 Słubice – Szczecin.

Pierwszy dokument wzmiankujący Drzecin pochodzi z 1284 r., kiedy to wieś należała do margrabiów Ottona IV i Waldemara. W 1308 został nabyty przez władze Frankfurtu^[4].

Na przełomie maja i czerwca 1422 r. miejscowość została splądrowana przez czeskich husytów po tym, jak nie udało im się zdobyć Frankfurtu nad Odrą.

W średniowieczu istniał w miejscowości kościół, którego ruiny zachowały się do dziś. W dokumentach z 1651 r. wzmiankowane jest istnienie szkoły elementarnej w Drzecinie. Od 1873 r. wieś wchodziła w skład powiatu Weststernberg^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Działała tu Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Przełom” w Drzecinie^[6].

Przynależność polityczno-administracyjna (podkreślenie – następująca zmiana):

• Przed 1120: przynależność sporna z powodu braku zachowanych źródeł pisanych
• 1120–1138: Państwo Piastów, ziemia lubuska (przynależność bezpośrednia, bez zwierzchności lennej)
• 1138–1146: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Władysława II Wygnańca
• 1146–1163: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława IV Kędzierzawego
• 1163–1201: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława I Wysokiego
• 1201–1206: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
• 1206–1209: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
• 1209–1210: Marchia Dolnołużycka Konrada II Wettyna
• 1211–1218: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
• 1218–1225: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
• 1225–1230: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska
• 1230–1238: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
• 1239–1241: Księstwo śląskie Henryka II Pobożnego, ziemia lubuska
• 1241–1242: Księstwo lubuskie (wydzielone z księstwa śląskiego), pod rządami Mieszka Lubuskiego
• 1243–1248: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława II Rogatki
• 1250–1252: Ziemia lubuska jako kondominium margrabiego Brandenburgii Ottona III i arcybiskupa magdeburskiego Wilbranda von Käfernburga
• 1252–1373: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Askańczyków i Wittelsbachów), prowincja Nowa Marchia, w 1284–1337 r. pierwsza wzmianka o wsi Trettin
• 1373–1415: Święte Cesarstwo Rzymskie, Kraje Korony Czeskiej (dyn. Luksemburczyków), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1415–1618: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1618–1701: Święte Cesarstwo Rzymskie, Brandenburgia-Prusy (dyn. Hohenzollernów), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1701–1806: Święte Cesarstwo Rzymskie, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1806–1815: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, miasto Frankfurt nad Odrą, wieś Trettin
• 1815–1866: Związek Niemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1866–1867: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1867–1871: Związek Północnoniemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1871–1918: Cesarstwo Niemieckie (II Rzesza Niemiecka), Królestwo Prus, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1919–1933: Republika Weimarska, kraj związkowy Prusy, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1933–1945: III Rzesza Niemiecka, Marchia Brandenburska, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Trettin
• 1945: Rzeczpospolita Polska, Ziemie Odzyskane, okręg Pomorze Zachodnie, wieś Drzecin
• 1945–1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rypiński, wieś Drzecin
• 1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, wieś Drzecin
• 1946–1950: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1950–1952: Rzeczpospolita Polska, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1952–1954: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1954–1957: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Kunowice, wieś Drzecin
• 1958: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Słubice, wieś Drzecin
• 1959–1972: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gromada Słubice, wieś Drzecin
• 1973–1975: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1975–1989: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1989–1998: Rzeczpospolita Polska, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Drzecin
• 1999–teraz: Rzeczpospolita Polska, województwo lubuskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Drzecin

Źródło^[4][7]:

Architektura Drzecina

Przystanek autobusowy

Zabudowania mieszkalne

Kościół katolicki

• Kalweit, Manfred, Die Frankfurter Ratsdörfer östlich der Oder in Mitteilungen Frankfurt (Oder), 1997, Heft 2, S. 2–26