Dujkery – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dujkery
	Cephalophini
	J.E. Gray, 1871
	; Przedstawiciel plemienia – dujker żółtopręgi (Cephalophus silvicultor)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	dujkery
	Typ nomenklatoryczny
	Cephalophus C.H. Smith, 1827
Synonimy
	Sylvicaprina Sundevall, 1845; Cephalophinae Blyth, 1863; Cephalophoridae J.E. Gray, 1871; Cephalophidae: J.E. Gray, 1872; Sylvicaprinae: Knottnerus-Meyer, 1907; Cephalophini: Simpson, 1945;
	Sylvicaprina Sundevall, 1845; Cephalophinae Blyth, 1863; Cephalophoridae J.E. Gray, 1871; Cephalophidae: J.E. Gray, 1872; Sylvicaprinae: Knottnerus-Meyer, 1907; Cephalophini: Simpson, 1945;
Rodzaje
	6 rodzajów – zobacz opis w tekście
	6 rodzajów – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dujkery^[7] (Cephalophini) – plemię ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce^[8]^[9].

Charakterystyka

Gatunki zaliczane do dujkerów to w większości bardzo małe i małe antylopy (najmniejsze osiągają masę ciała ok. 4 kg, największe 45–80 kg) o niezbyt długich kończynach, krótkich rogach występujących u przedstawicieli obydwu płci oraz o łukowato wygiętym grzbiecie. Dujkery, z wyjątkiem gryma szarego, żyją w gęstych lasach (stąd angielska nazwa forest duikers), na terenie Czarnej Afryki, zwykle pojedynczo lub w parach. Zaniepokojone kryją się w gęstwinach. W odróżnieniu od pozostałych krętorogich, dujkery są wszystkożerne.

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje^[10]^[8]^[7]:

Sylvicapra Ogilby, 1837 – grym – jedynym przedstawicielem jest Sylvicapra grimmia (Linnaeus, 1758) – grym szary
Philantomba Blyth, 1840 – dujkerczyk
Cephalophula Knottnerus-Meyer, 1907 – jedynym przedstawicielem jest Cephalophula zebra (J.E. Gray, 1838) – dujker zebrowaty
Cephalophus C.H. Smith, 1827 – dujker
Cephalophorus J.E. Gray, 1842
Leucocephalophus Bärmann, Fonseca, Langen & Kaleme, 2022 – jedynym przedstawicielem jest Leucocephalophus adersi (O. Thomas, 1918) – dujker wyspowy

Uwagi

↑ Typ nomenklatoryczny: Sylvicapra Ogilby, 1837.
↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany jako odrębna rodzina.

Przypisy

↑ C.J. Sundevall. Öfversigt af däggdjursordningen Pecora. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-Akademiens Forhandlingar”. 2 (3), s. 31, 1845. (szw.).
↑ E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 167. (ang.).
↑ J.E. Gray. Notes on Bush-bueks (Cephalophoridæ) in the Britisli Museum, with the Deseription of two new Species from Gaboon. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1871, s. 588, 1871. (ang.).
↑ J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 21. (ang.).
↑ T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 48, 1907. (niem.).
↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 159, 1945. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 183–184. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 370–376. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Cephalophinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).

Bibliografia

K. Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
H. Komosińska, E. Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.

[1] Typ nomenklatoryczny: Sylvicapra Ogilby, 1837.

[4] Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany jako odrębna rodzina.

[sun-2] C.J. Sundevall. Öfversigt af däggdjursordningen Pecora. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-Akademiens Forhandlingar”. 2 (3), s. 31, 1845. (szw.).

[bly-3] E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 167. (ang.).

[Gray-5] J.E. Gray. Notes on Bush-bueks (Cephalophoridæ) in the Britisli Museum, with the Deseription of two new Species from Gaboon. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1871, s. 588, 1871. (ang.).

[gray-6] J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 21. (ang.).

[mey-7] T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 48, 1907. (niem.).

[sim-8] G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 159, 1945. (ang.).

[Cichocki&inni-9] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 183–184. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-10] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 370–376. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-11] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Cephalophinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).

[mdd-12] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]