Dworzec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dworzec – miejsce przeznaczone do obsługi podróżnych i przesyłek (bagażu, poczty)^[1].

Wyróżnia się dworce: kolejowe, autobusowe, lotnicze (port lotniczy), morskie i rzeczne (port wodny) oraz dworce łączone (np. kolejowo-autobusowe)^[1].

W ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym przyjęto, że dworzec to „miejsce przeznaczone do odprawy pasażerów, w którym znajdują się w szczególności: przystanki komunikacyjne, punkt sprzedaży biletów oraz punkt informacji dla podróżnych”^[2]. Ponadto na dworcu zazwyczaj znajduje się poczekalnia, bagażownia oraz punkty gastronomiczne. Duże dworce oferują też miejsc noclegowe dla pasażerów czekających na przesiadkę, np. przy dworcu autobusowy Warszawa Zachodnia^[3].

Często część powierzchni dworców jest wynajmowana sklepom oraz punktom usługowym dla podróżnych. Istnieją również dworce połączone z galeriami handlowymi. Tego typu rozwiązanie istnieje m.in. w Poznaniu, Krakowie, Katowicach i Sopocie^[4].