Dymitr (książę tatarski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dymitr (łac. Demetrius Princeps Tartarorum) (XIV w.) – książę tatarski panujący nad ziemią pomiędzy górnym biegiem rzek Prutu i Dniestru, aż do wybrzeża Morza Czarnego^[1].

Jest wspomniany w Kronice litewsko-ruskiej jako jeden z trzech tatarskich braci, dowódców w Bitwie nad Sinymi Wodami w 1362 lub 1363 roku^[2]. Został też wymieniony w przywileju królewskim, wydanym 22 czerwca 1368 przez Ludwika Węgierskiego jako "Pan Demetriusz, książę Tatarów" (Dominus Demetriusz princeps Tartarorum)^[3].

• Stefan Maria Kuczyński, Sine Wody [w:] Księga pamiątkowa w 25-lecie pracy naukowej Oskara Haleckiego, Warszawa 1935, s. 81-141 (przedruk [w:] Stefan Maria Kuczyński, Studia z dziejów Europy Wschodniej X-XVIII w., Warszawa 1965, s. 135-180).
• Virgil Ciocîltan, The Mongols and the Black Sea Trade in the Thirteenth and Fourteenth Centuries, translated by Samuel Willcocks, Leiden: Brill 2012, ISBN 978-90-04-22666-1
• Laurenţiu Rădvan, At Europe's Borders: Medieval Towns in the Romanian Principalities, Leiden: Brill 2010, ISBN 978-90-04-18010-9.