Dzióbek (botanika) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzióbek (ang. rostrum) – część niektórych owoców roślin nasiennych:

• na owocach suchych (np. typu łuszczyna) pozostałość szyjki słupka^[1],
• na niełupkach części astrowatych, np. mniszka (Taraxacum), część owocu znajdująca się pomiędzy puchem kielichowym, a piramidką^[2].