Dzieciństwo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzieciństwo – jeden z okresów rozwojowych w życiu człowieka. Osobnika ludzkiego w tym okresie nazywa się dzieckiem. Dokładne granice tego okresu są trudne do określenia, ponieważ przechodzenie z okresu dziecięcego w dorosłość jest bardzo powolne i brak tu gwałtownych zmian, które mogłyby stanowić granicę. Według Stefana Baleya dzieciństwo to okres od pierwszego do około 12-13 roku życia^[1]. Obecnie uważa się, że to okres trwający od 2-3 do 10-12 roku życia^[2]. Wtedy pamięć dziecka jest coraz lepsza, zaczyna odczuwać chęć kontaktu z rówieśnikami. Ma ogromną chęć poznawania świata przez co zadaje nieustające pytania. Nabywa różnych umiejętności, które będą mu niezbędne w dalszym życiu. W tym czasie kształtuje się charakter i osobowość dziecka^[3].

Znany jest podział na okresy i podokresy:

• wczesnodziecięcy:
  • poniemowlęcy,
  • przedszkolny.
• późnodziecięcy:
  • wczesnoszkolny,
  • pokwitania.

Po tych fazach rozwoju rozpoczyna się okres młodzieńczy.

Informacje w projektach siostrzanych

Multimedia w Wikimedia Commons

Teksty źródłowe w Wikiźródłach

Cytaty w Wikicytatach

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• okres prenatalny
• okres noworodkowy
• okres niemowlęcy
• dojrzewanie
• dorosłość

• GarethG. Matthews GarethG., AmyA. Mullin AmyA., The Philosophy of Childhood, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 22 grudnia 2014, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-16]  (ang.).