Dziedno – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
![]() Dwór z lat 60. XIX wieku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) | 318[2] |
Strefa numeracyjna | 52 |
Kod pocztowy | 89-412[3] |
Tablice rejestracyjne | CSE |
SIMC | 0096017 |
Położenie na mapie gminy Sośno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego ![]() | |
![]() |
Dziedno – (niem. Dieden) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Sośno.
Wieś duchowna, własność opata cystersów w Koronowie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 318 mieszkańców[2]. Jest piątą co do wielkości miejscowością gminy Sośno.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, nr rej.: A/221/1-7 z 5.06.1987:
- dwór, około 1860 r., 1936 r.
- drewniana stodoła, 1926 r.
- 2 obory, XIX w.
- 3 chlewnie, XIX w.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 28598
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 243 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 247.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 74 [dostęp 2016-03-12] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dziedno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 269 .