Dzikie gęsi (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzikie gęsi (ang. The Wild Geese) – brytyjski film akcji z 1978 roku w reżyserii Andrew V. McLaglena. Adaptacja powieści Daniela Carneya pod tym samym tytułem.

Brytyjski najemnik Allen Faulkner – były pułkownik armii – otrzymuje od bogatego bankiera Mathesona lukratywną propozycję porwania z afrykańskiego więzienia prezydenta Limbaniego – byłego demokratycznego prezydenta jednego z krajów południowoafrykańskich. Jego uprowadzenie i późniejsze zabójstwo jest potrzebne Mathesonowi do zawarcia korzystnego kontraktu na eksploatację złóż miedzi z gen. Ndofą – dyktatorem, który obalił Limbaniego.

Faulkner rozpoczyna werbunek najemników i w sile 50-osobowego oddziału wyrusza do Afryki. Cała perfekcyjnie zaplanowana operacja przebiega zgodnie z planem (najemnikom bez strat własnych udaje się uwolnić Limbaniego) aż do momentu, gdy – na polecenie Mathesona – oczekiwany przez nich samolot ewakuacyjny zawraca z lotniska tuż przed podjęciem komandosów. Okazuje się, że bezwzględny bankier dogadał się z Ndofą i Limbani nie jest mu już do niczego potrzebny. Chcąc również zaoszczędzić na wypłacie honorarium dla najemników, postanawia ich wszystkich pozostawić na pastwę losu. Faulkner i jego najbliżsi współpracownicy zdają sobie doskonale sprawę co oznacza dla nich brak możliwości ewakuacji. Ścigani przez żołnierzy Ndofy postanawiają przedzierać się do rodzinnych stron Limbaniego na południu kraju. W końcu docierają do celu, jednak po drodze wielu żołnierzy Faulknera ginie. W rodzinnej wiosce Limbaniego spotykają irlandzkiego misjonarza – starego znajomego Faulknera, który mówi im o znajdującym się w pobliżu starym lotnisku i porzuconej na nim dakocie. Najemnicy postanawiają uciec nią do sąsiedniego kraju. Faulknerowi wraz z grupą żołnierzy i prezydentem Limbanim udaje się w końcu wystartować, chociaż przez cały czas muszą odpierać ataki żołnierzy Ndofy. Najemnicy ponoszą duże straty – giną przyjaciele Faulknera, z którymi brał udział w niejednej akcji. Tylko 11 najemników wychodzi cało z opresji, a sam Limbani umiera na pokładzie samolotu na skutek rany postrzałowej.

Pół roku później Faulkner składa nocna wizytę Mathesonowi i zabija go, przedtem zmuszając do otwarcia domowego sejfu, skąd zabiera pół miliona dolarów jako zaległe honorarium dla jego ludzi oraz wdów i sierot po tych, którzy polegli.

• Richard Burton – płk. Allen Faulkner
• Roger Moore – por. Shawn Fynn
• Richard Harris – kpt. Rafer Janders
• Hardy Krüger – por. Pieter Coetzee
• Stewart Granger – bankier Matherson
• Jack Watson – sierż. Sandy Young
• Frank Finlay – ojciec Geoghegen
• Kenneth Griffith – lekarz Arthur Witty
• Jeff Corey – pan Martin
• Barry Foster – Thomas Balfour
• Winston Ntshona – prezydent Limbani
• Ronald Fraser – sierż. Jock McTaggart
• John Kani – sierż. Jesse Blake
• David Ladd – Sonny
• Rosalind Lloyd – Heather
• Ian Yule – sierż. Tosh Donaldson
• Patrick Allen – Rushton
• Brook Williams – Samuels
• Glyn Baker – Esposito

Dzikie gęsi, to tzw. „western wojenny” zrealizowany kosztem ponad 10 mln dolarów w gwiazdorskiej obsadzie. Obecnie jest uważany za jeden z najlepszych filmów o najemnikach^[1].

Pomysł autora jego scenariusza Reginalda Rose bazował na powieści, która czerpała z wydarzeń jakie miały podczas wojny domowej w Kongu i utworzonego podczas jej trwania oddziału byłych najemników pod dowództwem byłego pułkownika armii brytyjskiej Michaela Hoare („Mad Mike”). Był on również konsultantem filmu^[2]. Za plenery głównych, „afrykańskich” scen filmu, posłużyły terytoria Północnego Transwalu w Afryce Południowej. Doskonale komponowały się one w scenerię fikcyjnego, nie wymienionego w filmie z nazwy kraju w Afryce, graniczącego, jak wynika z fabuły z Burundi, Rodezją, Rwandą, Ugandą, Zambią i Suazi^[2]. Film odniósł znaczny sukces, przynosząc zysk w Europie. W Niemczech otrzymał nawet „Złoty Ekran” – nagrodę niemieckich dystrybutorów kinowych (HDF – Hauptverband Deutscher Filmtheater)^[3]. Gorzej było w USA, gdzie na skutek upadku jego głównego dystrybutora – Allied Artists – oraz braku w obsadzie amerykańskiej gwiazdy film był wyświetlany w ograniczonej liczbie kin.

W 1985 roku powstał sequel filmu pt. Dzikie gęsi 2 w reżyserii Petera R. Hunta.

• Marian B. Michalik (oprac.): Kronika filmu. Warszawa: Wydawnictwo KRONIKA – Marian B. Michalik, 1995, s. 442. ISBN 83-86079-03-7.

• Dzikie gęsi 2
• Psy wojny

• Plakat do filmu
• Dzikie gęsi w bazie IMDb (ang.)
• Dzikie gęsi w bazie Filmweb