Dzwonnik brodaty – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzwonnik brodaty
	Procnias averano
	(Hermann, 1783)
	; Samiec
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	tyrankowce
Rodzina	bławatnikowate
Podrodzina	bławatniki
Plemię	Cotingini
Rodzaj	Procnias
Gatunek	dzwonnik brodaty
Synonimy
	Ampelis Averano Hermann, 1783;
	Ampelis Averano Hermann, 1783;
Podgatunki
	P. a. carnobarba (Cuvier, 1816); P. a. averano (Hermann, 1783);
	P. a. carnobarba (Cuvier, 1816); P. a. averano (Hermann, 1783);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dzwonnik brodaty^[4], dzwonnik araponga (Procnias averano) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae), zamieszkujący północną część Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Morfologia: Długość ciała 28 cm. Duży bławatnik z dziobem bardzo szerokim u nasady. Samiec – brązowa głowa, czarne skrzydła, reszta upierzenia biała. Z gardła zwisają pęczki czarnych wyrostków (wygląda to jak broda – stąd nazwa „dzwonnik brodaty”). Większość dnia spędza czatując w koronach. Owoce zrywa głównie w locie. Samica oliwkowozielona, od spodu żółta, gęsto zielono kreskowana.

Zasięg, środowisko: Północna część Ameryki Południowej. Pospolity w wilgotnych lasach, na nizinach i wyżynach.

Występuje m.in. w Parku Narodowym Serra das Confusões^[5].

Podgatunki: Wyróżniono dwa podgatunki P. averano^[2]^[6]:

P. a. carnobarba (Cuvier, 1816) – północno-wschodnia Kolumbia, Wenezuela, zachodnia Gujana i północna Brazylia, Trynidad
P. a. averano (Hermann, 1783) – północno-wschodnia Brazylia

Status: Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje dzwonnika brodatego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki i rozmieszczony plamowo. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy; w północno-wschodniej Brazylii liczebność spadła ze względu na utratę siedlisk i chwytanie do niewoli jako ptak klatkowy^[3].

Przypisy

↑ Procnias averano, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Snow, D.: Bearded Bellbird (Procnias averano). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
↑ ^a ^b Procnias averano, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Cotingini Bonaparte, 1849 (1822) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-06].
↑ Parna da Serra das Confusões. ICMBio. [dostęp 2015-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-06]. (ang.).

Bibliografia

Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Procnias averano, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Snow, D.: Bearded Bellbird (Procnias averano). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].

[iucn-3] Procnias averano, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Cotingini Bonaparte, 1849 (1822) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-06].

[icmbio-5] Parna da Serra das Confusões. ICMBio. [dostęp 2015-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-06]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]